30 oktober 2014

Ochtendlicht

Het is niet vaak.
En als het er is, dan alleen heel vroeg.
Lastig te fotograferen dus.
Vanmorgen was het er heel even.....ochtendsluiers.
Spookachtig mysterie kruipt vanuit het duister over het laagland.
Alsof de nacht zich laat verlengen.
Lastig te fotograferen, nog lastiger te ontwikkelen.
Dit is maar een probeersel!

29 oktober 2014

Trillende lucht

Thuis werd niet over geld gesproken waar de kinderen bij waren; ik kan mij althans geen enkel monetair gesprek tussen mijn ouders herinneren.
Wel weet ik dat ik eens tijdens de maaltijd bedelde om een zakgeldverhoging: van een dubbeltje naar drie stuiver!
"Aan tafel wordt niet over geld gesproken" was de reactie. Overigens kreeg ik de daarop volgende zaterdag wel drie stuivers uitbetaald.
Laatst bezocht ik voor het eerst een bijeenkomst van Nederlanders in de Languedoc-Roussillon.
Vanaf de parkeerplaats liep ik met een Hollandse dame op. Na het voorstellen maakte ik een opmerking dat het nog zulk mooi zomers weer was. Twee minuten later wist ik hoe enorm groot haar tuin was, hoeveel zij tuinierde en dat ze een mannetje voor het zwembad zocht. Met het hele gesprek wilde ze maar een ding zeggen: "Ik heb het breed"!
Tijdens het gezamenlijke eten zat ik ingeklemd tussen landgenoten die thuis niet de les betreffende geldgesprekken hebben gekregen zoals ik. Het toppunt vond ik: "Natuurlijk kan iemand met een klein pensioentje hier niet rondkomen, die moet gauw terug naar Nederland"!
Weldra kende ik de (interessante) beroepen van de heren en was hun welstand makkelijk in te schatten. Veel geldbesparende tips werden uitgewisseld en de verdere verhalen betroffen de successen van hun kinderen en kleinkinderen.
Mensen praten veel.
Waarschijnlijk om niet te hoeven luisteren.

28 oktober 2014

Stille tocht

In Haarlem schoot een diender een kreng van een hond af en vervolgens werd er door de buurt (?) een stille tocht georganiseerd voor het zielenheil van het kadaver.
Dit "nieuws" hoorde ik vanmorgen in de nieuwsuitzending op NPO1.
Dat laatste is natuurlijk voor mij het meest verbazingwekkende: wat doet deze maffe actie in het nieuws? Als het in chocoladeletters op de voorpagina van een bepaalde ochtendkrant als nieuws wordt gepresenteerd dan begrijp ik dat, maar in een nieuwsuitzending op de radio . . . . . zijn ze gek aan het worden in Nederland?
Het toont voor mij aan dat stille tochten in Nederland behoorlijk aan inflatie onderhevig zijn!

Vraag238

19 oktober 2014

Bruin goud

Gisteren vroeg een buur mij of ik met hem mee wilde gaan paddenstoelen zoeken.
De consequentie van mijn instemming was dat ik om zes uur vanochtend naast mijn bed stond, om kwart voor zeven in noordelijke richting vertrok en nog in het donker ergens in de Montagne Noir een helling beklom om die te gaan afzoeken.
Paddenstoelen zoeken is hier een half geheimzinnige bezigheid. De goeie plekken worden geheim gehouden en om ze niet te verraden moet je er in het donker naar toe, zodat niemand kan zien waar je gaat zoeken. Er zijn zelfs plukkers die dit midden in de nacht doen, en met een schijnwerpertje op hun hoofd aan het plukken slaan.
Het resultaat van onze expeditie is een ruime kilo eekhoorntjesbrood en dat vind ik, gezien de oppervlakte die we afzochten, niet echt bijzonder.
Maar eenmaal thuis veranderde de inhoud van mijn mand al snel in een verrukkelijke ragout; voldoende voor twee dagen smullen!

Blij met Ebola


Nog dagelijks denk ik terug aan een gesprek dat ik enige weken geleden had.
Het gesprek maakte diepe indruk op mij.
Door het van mij af te schrijven hoop ik dat het niet langer door mijn hoofd blijft spoken en er weer ruimte komt voor positievere zaken.
Via de radio hoorden we over de uitbreiding van de ebola-epidemie. 
Dat ontlokte mijn gespreksgenoot de uitspraak, dat dit weliswaar triest was voor de Afrikanen, maar dat het goed was voor de rest van de wereld, omdat het mede zou helpen de groeiende overbevolking te stuiten; de wereld zou immers door de overbevolking ten onder gaan.
Ik was even met stomheid geslagen. 
Wat een uitspraak. 
Het was niet zozeer de stupiditeit van deze uitspraak die mij verbaasde, maar de perversiteit ervan die mij choqueerde.
Uiteindelijk werd ons gesprek toch in alle beleefdheid voortgezet en stelde ik dat het einde van de wereld op meerdere manieren veroorzaakt kan worden, maar het gelijkstellen van  het einde van de mensheid met het einde van de wereld is echter onzin. Als de laatste mens van de aarde is verdwenen, draait de aarde nog vrolijk door, echter als de aarde verdwijnt is daarmee natuurlijk ook de mens verdwenen.
Maar mijn gesprekspartner was stellig van mening dat er te veel mensen op aarde komen en dat daardoor de mensheid zal uitsterven: de groei van de wereldbevolking is een bedreiging voor de wereldbevolking!
Een redenatie die ik niet kan volgen. De redenatie heeft meer een religieus dan een beredeneerd karakter: het is een kwestie van geloven.
Ik zie in de feiten het tegenovergestelde: de wereldbevolking groeit omdat zij kan groeien. 
Van 1 miljard mensen in 1800 naar meer dan 7 miljard mensen op dit moment en groeiprognoses voorspellen dat de groei zich zal doorzetten tot 11 miljard in 2100 en vervolgens zal afvlakken.
Vele malen hebben futurologen voorspeld dat het maximum is bereikt en telkens is de wereldbevolking verder toegenomen en tevens groeide ook de welvaart.
Toch bleef mijn gesprekspartner opperen dat oorlogen en uitbraken van epidemieën een goed remmend effect heeft op de "funeste" aanwas van de wereldbevolking.
Wat moest ik daarop zeggen?
Dat de pestepidemieën tijdens keizer Justicianus met 25 miljoen slachtoffers en de zwarte dood in de middeleeuwen met wellicht 200 miljoen doden bij een veel lagere wereldbevolking, de bevolkingsgroei slechts tijdelijk heeft vertraagd?
Dat de eerste wereldoorlog met 35 miljoen doden en de tweede wereldoorlog met 60 miljoen doden samen met de 1,5 miljoen aid-slachtoffers niet hebben gezorgd voor een afname van de wereldbevolking?
Dat ik desondanks blij moest zijn met een uitbraak van Ebola?
Enkel ontwikkeling van kennis en een eerlijke deelname aan de welvaart zullen leiden tot een stabilisering van de bevolkingsgroei. In heel wat westerse landen (en Japan) is de bevolkingsgroei inmiddels negatief en dat heeft niets te maken met ziekten of rampen.
Ik weet niet wat ik er verder over moet zeggen. 
Het gesprek is voorbij. Mijzelf neem ik kwalijk dat ik veel technocratische argumenten heb gebruikt: Ebola lost niets op, omdat het getalsmatig geen rol speelt, Het juiste argument moet natuurlijk naastenliefde zijn. Mensen zijn ook altijd je broeders en zusters en hun noden zijn onze noden!
Ik heb geprobeerd het verhaal van mij af te schrijven.
Nu maar denken aan leukere dingen . . . .

16 oktober 2014

Zielig

Van zuslief ontving ik een ansichtkaart van de Hoge Veluwe die gebruikt kan worden voor de determinatie van herpetofauna, handig.
Vanmorgen liep er in de vensterbank een kleine gekko. ik kon zo vlug niets anders vinden om hem mee te vangen dan de ansichtkaart. 
Net zoals ik dat vaak meemaakte bij hagedissen, hield deze gekko zich dood en was daardoor makkelijk te fotograferen. 
Terug op de vensterbank rende hij snel naar een plekje in de zon.
Pas toen ik de foto op mijn pc bekeek zag ik dat het gekkootje een stukje staart had verloren; tragisch maar niet dodelijk. Het maakt hem in elk geval herkenbaar. 
Ik zal volgend jaar naar hem uitzien!

14 oktober 2014

Halve bidder

Zou deze bidsprinkhaan aan iets één vinger hebben gegeven zodat daardoor zijn hele hand is genomen, of is hij een verstokte nagelbijter?
Het is hem vandaag in elk geval wel gelukt zijn kostje bijeen te scharen (?).
Maar bidden voor het eten . . . nee!

9 oktober 2014

Zondagen

Gisteren en vandaag op het strand doorgebracht.
Kilometers strand voor ons alleen. 
Gisteren 27˚C en vandaag werd het met 30˚C nog een stukje warmer. 
Ideale dagen om te niksen. 
De afgelopen weken waren voor mevr. L. en mij behoorlijk inspannend. 
Meer dan vijf weken kennissen, vrienden en familie over de vloer is ons niet in de kouwe kleren gaan zitten.
Heerlijke dagen waren het, veel gekletst en getafeld, gelachen en verbaasd.
Nu we weer samen zijn lijkt ons huis even veel te groot,.
Maar . . . wat fantastisch is het ook weer te kunnen doen en laten waar we zin in hebben zonder met anderen rekening te hoeven houden.
Tot we daar ook weer genoeg van hebben . . . .

6 oktober 2014

ADSL

Op mijn ochtendwandeling loop ik tegen een aantal palen met leiding aan, die er voorheen nog niet waren.
Technici zijn doende deze leiding te testen . . . en jawel mijn wens blijkt eindelijk in vervulling te gaan: er komt ADSL naar Montouliers!
Er flitst een regel uit het Franse volkslied, de Marseillaise, door mijn hoofd: "le jour de gloire est arrivé". Alhoewel, daar kan ik beter "le jour de gloire est presque arrivé" van maken, want de ervaring heeft mij inmiddels geleerd dat sommige zaken hier heel wat langer kunnen duren dan ik van huis uit gewend ben. Een hoorbaar voorbeeld is de kerkklok van het dorp die sedert januari niet meer luidt.
Eerst was het verhaal dat het kwam omdat hij was stilgezet omdat elektriciteitskabel van de klokluidinstallatie zou interfereren met die van de wifi-kabel. Later bleek het de hele schakelkast voor het luiden van de klok, inclusief uurwerk verrot was. Deze diagnose kostte drie maanden, dan moet er worden gespeurd naar een reparateur die de klus gaat klaren . . . tien maande later worden de uren weer geslagen. Dus wanneer mijn pc is aangesloten op deze leiding: geen idee! Maar de gedachte dat ik straks eindelijk zal kunnen genieten van een stabiele en snelle internetverbinding maakt mij nu al blij!