Werk in uitvoering

Ik weet het zelf maar al te best: ik blog weinig de laatste tijd..
Soms komt dat omdat ik gewoonweg even geen zin heb om achter de computer te kruipen en soms omdat ik geen inspiratie of niets te melden heb.
Echter op dit moment ben ik druk, heel druk bezig.
Centraal in mijn huis is de trap.
Niet zo'n Hollandse ladder, maar een echte luie trap.
Daarlangs loopt natuurlijk een trapleuning.
Het is een klassieke Franse trapleuning, die bekroond hoort te zijn met een houten randgarde.
Het is dat laatste element dat ontbrak aan mijn leuning.

In de bus viel een folder van een ambachtelijke timmerman die om werk verlegen was.
De foto op zijn folder toonde precies het werk dat ik uitgevoerd wilde hebben: een houten, op maat gemaakte randgarde.
Ik heb hem opgezocht en hem uitgenodigd om een offerte te maken voor het maken van de reling langs mijn trap.
De prijs was €6.000,00 en als ik zelf  voor een gedeelte van het hout zou zorgen werd de prijs €1.000,00 lager.
Wel, van mijn auto moet de distributieriem worden vervangen en de injecteurs gereviseerd; een dure grap.
Sowieso is de prijs iets om even langer over na te denken.
Dus heb ik de vriendelijke timmerman bedankt en verteld dat de aanbesteding op dit moment niet gedaan zal worden.
Maar . . .  het bleef maar in mijn kop hangen, zou ik dit zelf kunnen doen?
Vandaar geen blog, Linde was aan het nadenken.
En inmiddels heb ik de koe bij de horens gevat en heb ik ongeveer 6 meter van de 14 meter gerealiseerd.
Ik wil niet zeggen dat ik knap ben, maar ik sta werkelijk versteld dat dit uit mijn vingers komt.
Genoeg geblogd, aan het werk!

Hoog water

Ik ben niet zo van de regen, maar aangezien ik meeleef met de lokale wijnboeren, verlang ik met hen naar de zo noodzakelijke regen.
Het is het mooist als het gedurende de nacht regent en dan liefst in de vorm van zachte buitjes. Immers stortbuien dringen amper in de bodem door, maar  het water stroomt snel over de vette grond de hellingen af. Zo ontstaan binnen de kortste kerenkolkende stromen die voor de nodige overlast kunnen zorgen. Vannacht regende het weer enorm en opnieuw deze maand stond een deel van mijn buurdorp Bize-Minervois blank.

De verdwijnende wildernis

Ik ben zelden van mijn stuk.
Ik raak niet zo gauw ergens van in de war.
Nu wel.
Nu heel erg.
Het natuurgebied de Oostvaardersplassen moet toeristisch ontwikkeld worden.
Er lopen daar teveel beesten.
Er creperen daar zomaar, ongecontroleerd, beesten.
VVD en SGP gaan voorop, om uit passie voor de natuur, de natuur te temmen.
De natuur moet gereguleerd worden.
Mensen moeten de ruimte krijgen om te recreëren .
Er moet weer meer geharkt worden in Nederland
Natuur achter een hek is geen natuur.
Wat is dit voor stomme redenatie.
Natuur op een eiland is geen natuur?
Er staat een nog hek om de OVP om VVd-ers en SGP-ers met hun dierenartsen en schietgrage jagers buiten de poort te houden.
Hoe lang nog?
Alle gekheid op een stokje.
Ik was zo trots op Nederland.
De grootste populatie wilde paarden, de grootste populatie edelherten.
Vier broedparen zeearenden sedert de middeleeuwen.
Zo kan ik wel even door gaan.
Zo trots als ik was, zozeer schaam ik mij dat dit nu in Nederland gaande is.
Enfin, we hebben de film nog!