29 november 2016

Weer november


Zo, november zit er bijna op.
Het was een prachtige maand met bont verkleurende wijngaarden en dagen waarop ik in zee kon zwemmen zonder te bevriezen.
In elk geval heel anders dan de novembers die ik in Nederland beleefde.
Hiervan getuigt het filmpje, dat ik zeven jaar geleden maakte van het gedicht van J.C. Bloem over deze maand.
Ik zou het nu een ander gedicht kiezen.
Overigens denk ik niet dat ik nog in staat zou zijn zo'n opname te maken.
Hoe heb ik 'm dat geflikt?

23 november 2016

Water


Gesprek: 

Brengt u ons een fles huiswijn en een karaf water.
Wat voor water wenst u?
Gewoon water.
Wij hebben geen gewoon water.
Jawel hoor. Op het toilet kwam er water uit de kraan. Ik neem aan dat zich ergens in dit etablissement ook nog wel een ander kraantje bevindt  waaronder u een karaf of desnoods een lege fles kunt vullen met  . . . water.
Ja dat zou kunnen, maar dat mag niet van de chef.
Roept u dan de chef maar.
Die is er niet.
Nou, wat is dan het probleem?
Ik durf het echt niet te doen.
Geeft u mij dan een lege fles, dan vul ik die zelf wel.

Een raar gesprek? 
In Nederland niet, daar overkwam mij dit.
Daar is water in een restaurant een blauw plastic flesje voor  €2,50.
Waar heb je in de horeca mee te maken? Met kruideniers en zakkenvullers?
Als er een fles gekoeld water klaarstaat, voor je aan tafel gaat en die fles vervolgens niet terug ziet komen op de rekening, dan is de kans groot dat de eigenaar een Nederlandse en een migratieachtergrond heeft (voorheen allochtoon geheten).
Ooit werd prins Alexander, Prins Pils genoemd. Vreemde naam voor iemand die zich ontpopte als watermanager. Later zag ik hem nog eens terug tijdens een wedstrijdje pleepotten gooien: als dat geen watermanagement heet.
Inmiddels is deze prins opgeklommen tot koning. Laat hij nou eens iets nuttigs doen en per decreet de horeca verplichten om gratis leidingwater te serveren!

16 november 2016

Autowrak 12

Ik ben de tel een beetje kwijt, maar dit zou autowrak nummer 12 moeten zijn.
Geen idee wat het merk is.
Echter de kleur is fantastisch, nog maar niet te spreken van de sensuele golvende carrosserie.
Waar zie je nog een auto gespoten in zo'n mooie pastelkleur groen?
Ik zag dit wrak in het niemandsland achter het strand van La Nouvelle.
Laatst kwam ik daar  weer: weg auto!

15 november 2016

Dierentuin

Wanneer ga je naar de dierentuin?
Het schijnt dat de meeste mensen dat drie keer in hun leven doen.
Allereerst als kind, vervolgens als vader en tenslotte als opa.
Bij mij verloopt het bezoek aan de dierentuin anders.
Als kind was ik vaak in de dierentuin te vinden; ik woonde er immers vlak in de buurt en had een abonnement.
Veel later, als ik door de week vrij was, bracht ik vaak mijn tijd door in Burgers Bush, vooral in de winter.
Nu heb ik feitelijk niets meer met dierentuinen.
Laatst zag ik op de Franse tv een uitzending waarin meerdere dierentuin-directeuren de hoop uit spraken dat in de nabije toekomst de laatste dierentuin gesloten zou worden.
Ik hoop het met hen.
Vandaag was ik in de de zoo van Sigean met m'n schoonzus; weer een uitzondering op de regel.
Het meest genoot ik van de flamingo's, pelikanen en ooievaars. Immers deze drie soorten verlaten dagelijks de dierentuin om in de lagunes tussen Leucate en Narbonne te foerageren. Prachtig om deze vogels in vlucht te zien, vooral de pelikanen, die als bommenwerpers komen aanzweven om op het water te landen!
Maar het maffe baltsgedrag van pelikanen is ook niet te versmaden:

11 november 2016

Herfst

Ik was wat vroeger uit de veren dan gewoonlijk.
Uit een blauwe hemel viel een fijne regen, waarbij je zonder jas niet nat wordt, maar wel steeds wordt verrast door heldere regenbogen.
Ik zou duizend foto's willen maken van verkleurende wijngaarden; de bloembollenvelden van de herfst.
Ik ken zelfs mensen die deze plek hebben gekozen om wonen enkel vanwege de geweldig mooie kleuren in de herfst.
Inmiddels is het acht uur later. 
Nu wandel ik in een mij onbekend gebied. Niet zo ver van huis, misschien tien kilometers slechts.
Kleine valleien en veel zichtbare sporen van de grote ijstijd.
Ook hier vervoeren mij de prachtige tinten van de verkleurende druivenbladeren.

3 november 2016

Zomerdag

De zon schijnt en het is warm vandaag.
Aan zee in La Nouvelle.
Ik lig op het zand bij de branding en geniet van de warmte.
In de verte zie ik de toppen van de Pyreneeën; een teken dat het weer zal veranderen.
Wat heet het weer zal veranderen . . . . het seizoen verandert.
Ik duik in zee.
Op kilometers kust ben ik de enige die in zee zwemt.
Het water is heerlijk en vervolgens een kilometerslange strandwandeling.
Onderweg kom ik meerdere kwallen tegen die de zee op het strand heeft achter gelaten.
Ik gooi een paar zeepaddestoelen terug in zee in de hoop dat ze tot leven zullen komen.
De zon brandt nog op mijn huid en staat nu laag boven de horizon.
Ik weet dat het morgen echt herfst zal zijn en met die wetenschap neem ik afscheid van een hele lange zomer!