Daglengte

Wanneer ik met Nederland bel en we praten over het weer, dan realiseer ik mij dat er soms een groot verschil is in daglengte. Vooral in de avond als ik zeg dat ik nog een wandeling ga maken krijg ik van de andere kant te horen, zo laat nog: het is al donker!

Dus nu eens even onderzocht hoe groot dat verschil op de kortste dag van het jaar is: één uur en veertien minuten. Een heel verschil. 

Maar bij het begin van de zomer levert het zuiden die tijd terug aan het noorden; eerlijk is eerlijk!

 

Kool enzo

Om de draad weer op te pakken moet er een aanleiding zijn.

Niet dat er elke dag geen dingen door mijn hoofd gaan waarvan ik denk dat ik ze wil bewaren op mijn blog, in tegendeel.
Dagelijks stel ik mijzelf teleur door dat niet te doen.
Is het luiheid, ongeïnteresseerdheid, onwil . . . . ik kan er geen vinger op leggen.
Wat ik wel weet is dat ik veel momenten, waarvan ik denk dat ik ze later graag zou willen herinneren, zonder een blog mij niet meer voor de geest zal kunnen halen.
Bijvoorbeeld boerenkool in de zomer.
Alhoewel.
Dit nou juist zo'n belevenis waarvan ik verwacht dat ik hem niet vergeet.

Bovenstaande schreef ik ruim drie jaren geleden.

Ik zou hetzelfde vandaag opnieuw hebben kunnen schrijven.

Ik constateer bij mijzelf dezelfde aanleidingen voor het niet schrijven als toen.

Aan de boerenkool kan het echter niet liggen.

Kool volop.

Hoe je kool moet telen in Zuid Frankrijk heb het nu in m'n vingers; dus daar kan het niet aan liggen.

Ik schrijf niet meer en tegelijk mis ik het schrijven.

Toch maar weer proberen . . . .