Stil

Vandaag bezocht ik voor de derde maal mijn buurman en vriend Etienne om hem te condoleren met het verlies van een familielid.
De eerste keer betrof het een schoonzoon, vervolgens een kleinzoon en vandaag overleed een zoon van hem.
Het is hartverscheurend om mee te maken hoeveel verdriet onze buren in korte tijd moeten verwerken.
Eenmaal buiten realiseer ik mij eens temeer dat elke dag er een is die geleefd moet worden.
Het is een cliché, maar oh zo waar.