Het was wel weer even wennen.
De eerste wijngaard heeft zoals altijd oude en vooral laag-bij-de-grondse druivenstokken.
Dat vraagt van mij behoorlijk bukken.
Daarna echter zijn alle andere wijngaarden een makkie.
Zelfs geprobeerd om in de plaats van de snoeischaar met het mes te oogsten.
Ik heb dit mes 's avonds weer teruggelegd in de vitrinekast in de kamer.
Nu ligt hij werkeloos tussen allerlei curiosa.
Ik zal hem niet meer gebruiken, want behalve dit mes zou ik ook een flinke doos pleisters mee moeten nemen.
Levensgevaarlijk.
Morgen naar de Pic du Canigou!
1 opmerking:
Nou Herman een pittig glaasje muscat ....
Een reactie posten