Druk met anderen te schrijven, ouderwets op papier, vandaar.
Of gewoon te druk, of juist niet, ik bedoel niets meegemaakt, ik bedoel dingen meegemaakt die het vermelden niet waard zijn..
Mevrouw L. is naar de kapper of doet boodschappen of . . . . ze is er niet en de hond is uitgelaten.
De voeten schreeuwen door de schoenen dat ze moe zijn, stelletje aanstellers.
De post bracht niet meer dan een rekening en een brief van de belasting, gelukkig een teruggave, meestal is het alleen een rekening.
Langzaam wordt het later, maar zelfs dat is geen nieuws sinds iedereen klok kan kijken.
"Kijk een valk!"
"Waar?..."
"Daar! Kijk dan!"
"Ik kijk toch... ik zie 't niet."
"Ja, nou ben je te laat!"
De klok van de kerk slaat, even tellen, het is zes uur.
Ik klik op een toets, geen email.
De telefoon staat naast me, maar niemand belt.
Niet dat ik eenzaam ben, hoor, ik ben alleen maar alleen.
Hallo?
3 opmerkingen:
Hallo! :-)
Op het net ben je nooit alleen.
Een geruststellende gedachte. Maar vanaf zondag tot gisteren was hier geen internetverbinding, kun je nagaan hoe profetisch mijn blog was.
Eenzaam. maar niet alleen. Was dat koningin Wilhelmina ook niet ;-))
Tja: dagen van gras en dagen van stroo, zoals de nederlandse zanger Spinvis het zingt.
Bon courage
Een reactie posten