De tijd waarin ik mij kon verheugen op verjaardagscadeaus heb ik al lang achter mij gelaten, evenals mevrouw L. Er komt in het leven een moment dat je vindt dat je alles hebt wat je hartje begeert en veel meer dat als lastig gaat ervaren.
Dat is ook de reden dat wij elkaar, toen we nog in Nederland woonden, een boom voor ergens bij huis als present schonken.
Sinds enige jaren is deze gewoonte veranderd in het uitnodigen van een reisje waarvan enkel de gever de bestemming kent.
Nadat ik gereserveerd had, bleek het gemeentebestuur op haar verjaardag de nieuwjaarsreceptie gepland te hebben.
Nu moest ik de inhoud van mijn cadeau wel verklappen en in goed overleg is de reservering een week vooruit geschoven. Immers deze receptie is het enige moment van het jaar waarop je alle dorpsbewoners tegelijk kunt ontmoeten.
Nu heeft mevrouw L. dus kennis van plaats en tijd van mijn plannetje om een week in Arcachon door te brengen.
Dagelijks wordt nu met behulp van WeatherPro de weersvoorspelling te Arcachon gevolgd en die voorspelt maar zelden goed weer. Het is regen en wind wat de klok slaat aldaar.
We kunnen nog steeds besluiten de reis te annuleren . . . of blijven hopen op een wondertje?
4 januari 2018
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Altijd blijven hopen op een wonder. Kan nooit kwaad.
Het allerbeste in 2018 en voor jou ook menig wondertje!
Een reactie posten