Om twee uur mocht ik samen met mad. L. de tent verlaten.
Even daarvoor hadden wij ons gemeld bij de vaccinatiepost tegenover het ziekenhuis in Narbonne.
De reis erheen voelde een beetje als spijbelen. We hadden een reden om de opgelegde beperking van maximaal 10km van huis te overschrijden en zomaar even de wijde wereld in te gaan.
Corona heeft onze wereld en die van velen, heel klein gemaakt.
Er valt mee te leven maar ik stel mij voor dat het voor de jonge mens voelt alsof je in de gevangenis bent beland.
Wat hebben wij uitgekeken naar dit moment en met plezier ondergingen wij de vaccinatie.
Dat was om 13:45.
Ons werd een papiertje overhandigd en moesten daarmee in een tent plaatsnemen
Een kwartier later wij de tent verlaten.
De eerste stap naar het paspoort naar de vrijheid is gezet
Kan niet wachten op de tweede prik!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten