Toen ik dat hoorde ging ik mijn eigen hond eens wat nader bekijken: verrek Tanna heeft vlooien!
Ondertussen heb ik al wat chemische middelen op het ongedierte losgelaten.
Echter deze vlooien hebben de overlevingsdrang van ehec-bacteriën.
Dus dagelijks gaat de vlooienkam over de hond en vang ik zo'n vlooitje of vijf.
Daarbij vraag ik mij af of dit nu haar vlooien zijn of dat zij dagelijks de beestjes van haar dorpse collega's mee naar binnen sleept.
Eind deze week vertrek ik voor twee weken naar Nederland en dan gaat Tanna naar het dierenhotel in Narbonne.
Goed voor haar taal.
Hopenlijk goed voor haar vlooien.
Ik hoop wel dat haar vlooien in het asiel smakelijkere honden vinden zodat ze er definitief van verlost wordt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten