Sinds vorig jaar zijn mevrouw L. en ik daarbij van harte uitgenodigd.
Dit jaar gold deze uitnodiging vandaag.
Toevallig hadden wij ook nog een andere uitnodiging, een apéritif, die wij niet konden afslaan.
Dus met het eerste glas witte wijn achter de kiezen meldden wij ons voor de jaarlijkse maaltijd in het dorpshuis.
Inmiddels kennen wij praktisch het gehele dorp en ook andersom zijn wij bepaald geen vreemden meer.
Toch maak je weer nieuwe contacten of verdiep je eerder gemaakte.
Een dame tegenover mij vroeg naar mijn leeftijd.
Nadat ik haar die had genoemd zei ze dat ze die heel jong vond. "Mag ik uw leeftijd weten", vroeg ik en zo kwam ik aan de weet dat zij tweeënnegentig was.
"Dat is oud", flapte ik eruit. Zij keek mij onthutst aan. Ik verklaarde snel dat ik feitelijk alles boven de achttien oud vind.
Toen ik jong was, echt jong, was ik jonger dat achttien jaar en alles daarboven vond ik oud, echt oud!
Als je ouder bent geworden is alles grensverlegging: "Ach met zijn vierenzeventig ziet hij er nog best jong uit!" Allemaal flauwekul en zelfbedrog; oud is oud!
Om circa vijf uur vertrokken de eerste gasten en ik was ook een beetje aan frisse lucht toe.
Toen ik zou vertrekken hief een van de aanwezige dames een lied aan, zo adembenemend mooi.
Hoe iemand a capella zo'n ontroerend moment kan creëren.
Een half uurtje later sta ik met mijn hond op de heuvels buiten het dorp.
Door een ongelukje, twee jaar geleden, heb ik een gehoorbeschadiging waardoor ik in mijn hoofd het geluid hoor van het gezoem van een pc.
Ik sta dus op de heuvels en luister.
In mijn hoofd klinkt nog het melancholische lied dat ik zo even heb leren kennen.
Ik probeer de stilte te horen.
Menigmaal heb ik in Nederland over deze plek, waar ik nu woon, verhaald dat de stilte hier nog echt bestaat..
Verteld dat stilte een kwaliteit heeft die niet te betalen is.
Verteld dat ik in Nederland de stilte niet meer weet te vinden.
Nu is het stil.
Geen blad beweegt.
Geen verkeer of vliegmachine.
Stilte.
Enkel stilte.
Jammer, jammer van dat rare motortje in mijn hoofd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten