Het kost mij vaak moeite om een stukje proza te produceren, om een gedachte te verwoorden, om een ervaring te beschrijven.
Wat is er veranderd, hoe ben ik veranderd?
Ik bezie op het beeldscherm mijn eigen blog.
Ik kijk jaren terug en verbaas mij.
Ben ik dat die dat heeft geschreven?
Had ik daar oog voor, maakte ik mij daarover druk, vond ik dat interessant, durfde ik dat te stellen?
Ik herlees de kop van mijn blog.
Die tekst onderschrijf ik nog steeds.
Mijn weblog heb ik nooit een verslag van mijn dagelijkse leven willen laten zijn.
De wereld is al voldoende gevuld met trivialiteiten.
Het gaat over momenten in mijn leven en niet over mijn leven.
Het gaat over waarnemingen, overdenkingen, lulligheden.
Veel blogs sterven een langzame dood.
Het dagelijkse bericht wordt een wekelijks en niet veel later wordt om een paar maanden geblogd tot het blog in het geheel niet meer wordt geactualiseerd.
Een boek eindigt altijd met de laatste pagina.
Een blog echter, sterft vaak een langzame of plotselinge dood.
Het is alsof de blogger na zijn laatste blogbericht werd ontvoerd, beroofd van zijn pc of zijn internetverbinding werd verbroken.
Maar het kan ook zijn dat de blogger iets ernstigs is overkomen: een fatale ziekte of een vliegtuigramp deed zijn contact met de digitale wereld beëindigen .
De volgers blijven met vragen achter en zullen daar nooit de antwoorden op krijgen.
Deze vluchtige verkenning van "de dode blogs" dwingen mij tot een besluit en een belofte.
Mijn laatste blog zal eindigen met de melding dat ik eindig met het blog.
Nu echter zorg ik voor voldoende glad papier (Moleskine) en een goed gevulde pen (Pelikan M800).
Ik wens veel blogs een wederopstanding toe!
6 opmerkingen:
Tkomt en tgaat Herman: Panta Rhei, alles stroomt en niets blijft hetzelfde.
Tsja, maar als de stroom stop, blijf je toch met vragen zitten en daar ging het mij om.
Ja Herman..ik heb nog steeds een paar bloggers in mijn hoofd die plotseling stopten. Op de een of andere manier raak je er betrokken bij en dan..hopla, ineens verdwenen. Ik doe het anders, ik kondig zeer regelmatig aan dat ik misschien ga stoppen!Zodra ik dat heb aangekondigd barst ik weer van de inspiratie!!! :-))
Wat plotseling. En dat terwijl er de laatste dagen zo'n stroom aan berichten was.
Aan de andere kant kan stoppen ook een bevrijding geven, een mogelijkheid voor nieuwigheden. En niets verslaat een Moleskine.
Het gaat je goed en ik zal vooral je tekeningen met vragen missen.
Geen zorgen Niek. Zoals gezegd; als ik ga stoppen zal ik dat uitvoerig melden. Voorlopig ben je nog niet van mij af!
(Veel blog schrijf ik en route, met pen en papier, vandaar de verwarring wellicht).
Oooh, ik heb helemaal verkeerd zitten lezen. Ben weer gerust gesteld en zag alweer een interessante tekening van je verschijnen. Hoera! :-)
Een reactie posten