Het blijven voor mij sieraadjes in het landschap.
Veel mooier dan al dat blinkende spul op de snelweg vind ik het wagenpark
dat het asfalt heeft verruild voor een zachte bosbodem.
Niet langer vervuilend onderweg.
Niet langer bedoeld om te pronken of te zwoegen.
Elke keer weer een verrassing voor de toevallige passant.
Pure poëzie!
1 november 2014
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten