Om kwart over vijf wandelde ik met Tanna door de velden.
Opeens was er dat vrolijke, zomerse geluid van zoemende hommels.
"Waar leven die op dit moment van?" vroeg ik mij af.
In de wijngaarden hangen nog vergeten trossen druiven.
Inmiddels zijn die door de "edele rotting" mierzoet geworden en daarmee in kostbaar voedsel voor de hommels veranderd.
Zoiets simpels vind ik een leuke waarneming die ik met schroom publiceer.
Waarom met schroom?
Deze foto maakte ik om tien over vijf, vijf minuten voor zonsondergang.
De zon gaat nu op zijn vroegst onder en dat is een verschil van zevenenveertig minuten ten opzichte van Nederland; daar gaat de zon al om zestien uur achtentwintig onder.
's Morgens is er een verschil van een half uur met Nederland en dat brengt het verschil per daglengte op een totaal van meer dan een uur en een kwartier.
Dat is een wezenlijk verschil in daglengte.
Tel daarbij de hogere temperaturen, de heldere hemel, de vrijwel afwezigheid van regendagen en je weet waarom ik hierover niet graag blog.
Ik vind het bijna pesterig als ik vertel wat voor weer het is, hoe vredig de dagen zijn, wat een rust ik hier ervaar en dat ik nu nog een hommeltje ontmoet......
2 opmerkingen:
Hahaha, pesterig? Nee hoor, geniet ervan. Net zoals ik hier geniet van zoals hier is. Klinkt toch ook niet pesterig? ;-) Ik wens jullie een heerlijk jaareinde.
Groet uit Gouda.
Walter
(ik worstel mij moeizaam door de robottest heen, heb er al 4 verkeerd gedaan..)
Dank je Walter.
Jij ook een mooi einde van dit jaar en veel voorspoed in het volgende!
Een reactie posten