In de jaren zeventig heb ik de opleiding tot windmolenaar gedaan en daarna zelfs een aantal jaren als molenaar mijn brood verdiend. Mijn meest bijzonder ervaring als molenaar beleefde ik op de molen Het Fortuin van het Nederlands Openluchtmuseum. Deze molen had meer dan dertig jaar niet meer bewogen toen ik er de hoede over kreeg. De molen komt van de stadswallen van Delft en naar de Veluwe overgeplaatst waar hij redelijk verstopt is achter hoge beukenbomen. Echter op 2 april 1973 kwam er een zware storm over Nederland en op die dag had ik de wieken met vier volle zeilen gelegd en lichtte ik de vang van de molen. En waarachtig, de molen zette zich in beweging. Ik haalde de directeur Jager Gerlings vanachter zijn bureau en toonde hem het draaiende wonder op zijn museumterrein. Zijn enthousiasme bij het zien van dit bewegende monument is de aanleiding geweest dat uiteindelijk alle molens in het museum zijn gerestaureerd en zelf het gehele museum veel meer actie is gaan tonen. Tot zover . . .
Ik ben erachter dat wanneer je een grote zolder hebt je snel teveel gaat bewaren.Er moet dus opgeruimd worden en dat is soms net schatgraven.
Ik kom allerlei zaken tegen waarvan ik niet meer wist dat ik ze nog bezat of dat ik ze überhaupt in bezit had gekregen. Laatst was ik weer eens aan het schatgraven en vond ik een tekening van de molen Het Fortuin. Hij is gemaakt door mijn broer Peter lang voordat ik interesse in deze molen had.
Wat een trouvaille. Inmiddels hangt hij ingelijst aan de wand en ben ik dagelijks heel even op de molen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten