Om niet helemaal van de wereld vervreemd te raken ben ik een trouw volger van het nieuws en lees dagelijks minstens een krant.
Meestal kan ik na een uurtje het meeste nieuws niet reproduceren als mij wordt gevraagd wat er in de wereld is gebeurd.
Mijn antwoord is in de trant van: "Een omgevallen vrachtwagen bij Eindhoven # een OvJ wordt beschuldigd van het bezit van kinderporno # IS is een gevoelige slag toegebracht # bij de Filipijnen is een veerboot omgeslagen en 400 opvarenden worden vermist # Griekenland komt in aanmerking voor extra noodhulp # in Oude-Pekela is een automobilist van de weg geraakt en heeft een kanovaarder overreden."
Dit laatste weet ik meestal het beste te onthouden.
Een voorbeeld.
Dit bericht is mij bijgebleven.
Mijn eerste reactie was er een van stomme verbazing.
Nadat ik had opgezocht wie deze herdenking betrof is die verbazing niet verdwenen.
Herdenken wordt steeds meer op de plaats van overlijden gedaan.
De mini-monumentjes langs wegen getuigen daarvan. Kennelijk is het gebruik om iemand te memoreren tijdens de uitvaart of, zoals hier nog vaak wordt gedaan, door na een jaar van overlijden een herdenkingsdienst in een kerk bij te wonen.
Bedenk allerlei vormen van rouw, maar deze herdenking, door achter een scherm, langs een snelweg de dader samen met de slachtoffers van dood door schuld te herdenken blijf ik onbegrijpelijk en idioot vinden. Zeker als ik bedenk dat hiermee overheidsgeld en behoorlijke verkeershinder is gemoeid.
Het moet niet gekker worden!
28 juli 2015
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten