14 augustus 2017

Onbegrijpelijk


Er zijn van die dingen die ik zie en niet wil zien.
Er zijn van die dingen die ik niet wil zien en niet begrijp.
Er zijn van die dingen die ik niet begrijp . . . .
En waarvoor ik geen oplossing kan bedenken . . .

11 augustus 2017

Komkommertijd

Het is komkommertijd in Nederland.
Geen ramp te melden of het moet gaan over het gerommel in de wereld die ei heet.
Met enige verbazing vernam ik uit Nederlandse nieuwsbronnen dat het niet zoveel uitmaakt of er een beetje gif in sommige eieren zitten. Daarbij heeft elk ei een nummer zodat de consument zelf zijn keuze kan maken tussen een giftig of een schoon eitje.
In een ei hoort toch geen enkel spoor van gif te zitten?
Dus ook niet een beetje?
Ik voorspel dat de eiermarkt voor jaren uit balans zal zijn.
Vertrouwen komt te voet en gaat te paard. Wel is het paard inmiddels al achter de horizon en ik zie hem zo gauw niet terugkeren.
Komkommertijd zal ook wel de oorzaak zijn dat er ineens een oud wetsartikel (Art 314 W.vS.) in het zonnetje wordt gezet: bramen plukken kan je een flinke boete opleveren.
Ooit bespoot de gemeente Arnhem bramenstruiken met Roundup, nota bene in de oogsttijd van bramen. Mijn buurman, landschapsconsulent bij Staatsbosbeheer, nam op hoge poten contact op met de gemeente en de volgende dag was het afgelopen met het gifspuiterij en kon de hele buurt weer voort met de pluk van bramen.
Datzelfde Staatsbosbeheer loopt nu een beetje moeilijk te doen over het plukken.
Wie is er nou gek aan geworden?
Inmiddels ben ik dicht bij de 10kg geoogste bramen.
De voorraad bramengelei (met steranijs), bramenjam en- sap vormen inmiddels een flinke voorraad voor de komende winter.
Vergeet ik het belangrijkste: bramenlikeur.
In oktober mag ik proeven . . . 'kan niet wachten!

8 augustus 2017

Boerenkool

Om de draad weer op te pakken moet er een aanleiding zijn.
Niet dat er elke dag geen dingen door mijn hoofd gaan waarvan ik denk dat ik ze wil bewaren op mijn blog, in tegendeel.
Dagelijks stel ik mijzelf teleur door dat niet te doen.
Is het luiheid, ongeïnteresseerdheid, onwil . . . . ik kan er geen vinger op leggen.
Wat ik wel weet is dat ik veel momenten, waarvan ik denk dat ik ze later graag zou willen herinneren, zonder een blog mij niet meer voor de geest zal kunnen halen.
Bijvoorbeeld boerenkool in de zomer.
Alhoewel.
Dit nou juist zo'n belevenis waarvan ik verwacht dat ik hem niet vergeet.
Het is nu bijna drie maanden zomer, waarvan de laatste twee tropisch zijn te noemen.
Dagen met temperaturen boven de 35ºC zijn bepaald geen zeldzaamheid.
En toch staat er boerenkool op tafel.
Boerenkool uit eigen moestuin.
Dit komt voort uit een combinatie van onkunde en van gelegenheid.
Bij mijn kweker zag ik boerenkoolplantjes te koop en ik kocht de laatste drie.
Die kolen zijn nu klaar voor de keuken, of beter klaar voor de Franse keuken.
Hier is stamppot van boerenkool onbekend maar wordt "chou kale" als een salade gegeten.
Nu zijn de drie planten te oogsten.
Een kool ging mee naar de keuken en het gestripte groen verdween voor een nachtje in de vriezer.
Vandaag dus boerenkool met worst.
En wat blijkt?
Hij smaakt net als een oliebol op 1 juli: altijd lekker!