31 december 2017

Gelukkig nieuwjaar

Hier behoort het afsteken van vuurwerk niet tot het nationale erfgoed.
Hier vallen ter gelegenheid van nieuwjaar geen zware metalen in het oppervlaktewater.
Hier vallen ook geen doden.
Hier veranderen de straten niet in een oorlogsgebied.
Hier worden vluchtelingen niet gestrest door het geluid van oorlogsgeweld.
Hier vluchten duizenden vogels niet in de lucht en vliegen zich dus ook niet te pletter.
Hier geen problemen voor mensen met luchtwegen ziekten door de fijnstof.
Hier geen in elkaar geslagen brandweerlieden, geen problemen voor hulpverleners.
Hier geen afgerukte vingers of andere ledematen.
Hier geen lege oogkassen.
Hier raken geen katten en honden van slag en blijven kippen aan de leg.
Hier blijven winkelruiten heel, staan auto's niet in brand. 
Hier blijft €80.000.000 in de portemonnee.
Hier valt niets te beleven, net zoals in het Nederland van 1960.
Doch hier klinkt de zachte plop van de champagnefles en klinken  de glazen,
en verder blijft het stil.
Alhoewel  . . . .  
nog altijd zoemt en fluit de tinnitus in mijn oren dankzij Hollands nationale erfgoed en zo beleef ik elke dag het feest van vuurwerk!

26 december 2017

Kerst 2017


Voor de bakker die zijn vuur laat doven
voor de boer die zijn ploeg laat staan
voor de metselaar die geen huis meer wil bouwen
voor de herders die niet meer verder gaan

Voor de meester die niet meer durft vertellen
voor de priester die zijn gebed vergeet
voor de dokter die niet meer kan genezen
en voor de rechter die geen raad meer weet

Voor de grootmoeder alleen op haar kamer
voor opa die al vergeten is
voor de angsten en slapeloze nachten
voor ‘t verdriet dat niet geweten is

Voor de minnaars die niet meer zingen
voor de liefste die het huis verlaat
voor al het nutteloze leed van de wereld
voor ons zieltje dat tenonder gaat

Voor de kinders in kelders gevangen
zoveel onschuld verkracht en vermoord
voor de politieke heersers
door geld en macht ontspoord

Voor onze bitsige bijtende woorden
voor onze leugens en onze achterklap
voor het paradijs dat we verloren
voor onze levenslange ballingschap

Voor cipiers en advocaten
voor presidenten en inspecteurs
voor adjudanten en commandanten
voor commissarissen en controleurs

Voor fabrikanten en voor commercianten
en farizeeërs met groot gewin
in hormonen drugs en wapens
voor al ‘t kwaad er tussenin

Ook voor vissers en voor matrozen
en voor het boerenvolk op de tracteur
voor ‘t zigeunervolk langs de wegen
voor de schipper en de vrachtchauffeur

Voor de buurvrouw en de glazenwasser
voor de smid en voor de timmerman
voor het ventje aan zijn loketje
voor de zanger voor de orgelman

Voor de moeder van ‘t kreupele kindje
voor het lief van een dode soldaat
voor het meiske zonder beminde
voor al ‘t zeer dat nooit meer overgaat

Voor wie zal ik hier nu nog zingen
voor diegene die ‘k hier vergeet
er kan niemand zonder wat vrede
rijke boer of arme proleet

11 december 2017

Lichtjes in donkere dagen

Tijdens uitstapjes en vakanties worden in de bezochte steden en dorpen vaak de kerkhoven en kerken ook als toeristische attractie gezien.
Hoe slechter onderhouden het kerkhof is, hoe ruïneuzer de kerk, hoe meer deze plaatsen op mijn waardering kunnen rekenen.
Bemoste en scheefgezakte zerken onder breed uitgegroeide bomen, kerken waarbinnen zijbeuken zijn afgezet met rood-wit lint in verband met neerstortend pleisterwerk, staan hoog op mijn lijst van plaatsen waarvoor een stuk omrijden vaak de moeite loont.
Altijd is er wel een plekje te vinden waar iemand een brandend lichtje heeft achtergelaten.
Zo'n lichtje wordt dan ook meestal door mij, met achterlating van wat muntstukjes, als souvenir meegenomen..
Inmiddels heeft deze gewoonte geleid tot een flinke collectie en nu is het tijd voor een opruiming; december is immers dé tijd voor wat extra licht!