25 februari 2013

Dubbel glas

Het was bar koud het afgelopen weekend.
Het kwik daalde niet lager dan -1,5°C, echter een felle noordenwind met de snelheid van 50km/h maakte van de gevoelstemperatuur -12°C.
Binnen stond de haard te stampen en in de woonkamer vrat de kachel met grote honger een flinke hoeveelheid hout.
Tijd om de isolatie eens aan te pakken.
Van de twintig ramen in mijn huis zijn er slechts een viertal voorzien van dubbel glas. De vorige eigenaar heeft een aantal oude houten vensterramen laten vervangen door, de hier veel toegepaste, plastic ramen met dubbel glas, met geïntegreerde rolluiken.
Een gemiddelde fransman vindt dat reuze praktisch en mooi, maar ik verafschuw het.
In Nederland was mijn woning voorzien van voorzetramen om zo de orginele ramen te sparen.
Zoiets wilde ik hier ook toepassen, maar ik kon geen leverancier vinden. Mijn huisschilder uit Hoenderloo heb ik gevraagd een offerte te maken.
Daarvoor heeft hij behoorlijk de tijd genomen. Zoveel tijd dat ik ondertussen een leverancier vond die mij dubbel glas kon leveren dat geplaatst kon worden in de bestaande houten ramen.
Vandaag heb ik drie kamers kunnen voorzien van zulke ramen.
Ik ben heel tevreden met het resultaat.
Jammer dat ik nu nog met vier van die plastic monsters zit.

22 februari 2013

Vrijdag


Het is vrijdag en de werkweek zit er weer op.
Voor alle werkenden: lekker uitrusten dit weekend!

18 februari 2013

Maandag

Op maandagmorgen denk ik nog vaak dat vandaag de week begon, de werkweek wel te verstaan.
Een prettige gedachte ondanks het prettige werk; niets hoeft, niets moet.
Alhoewel......
Natuurlijk zijn er behoeften die bevredigd moeten worden.
Natuurlijk is er brood dat moet gekocht, de kachel moet gevuld, de hond uitgelaten, maar toch ....
Enfin voor al die mensen die wél moeten en op maandagmorgen de reis naar hun werk maken, heb ik dit filmpje geplaatst.

16 februari 2013

Paardenvlees

Ik heb een tijdje in de wijk Klarendal in Arnhem gewoond, dichtbij de windmolen De Kroon en dus ook dichtbij de paardenslager Ernste.
Door deze slager leerde ik de smaak van paarden- en veulenvlees kennen en waarderen.
"Vlees met een naam," zei de slager eens tegen mij. Immers de meeste paarden hebben een naam gehad voordat zij veranderden in naamloos vlees.
In die tijd was er een zeer bekende draver, genaamd Hairos II.
Een paar dagen nadat dit paard van het toneel was verdwenen vroeg slager Ernste aan mij: "Trek in een lekker stukje Hairos?"
"Nou slager, doet u mij er maar deux!"
En dan nu die drukte over het gerommel van vleeshandelaren.
Ik weet dat er mensen zijn die zelfs geen blik hondenvoer zouden kopen als daarop vermeld zou staan dat dit voer paard bevat.
Voor mij is zoiets sentimentele flauwe kul.
Moeten paarden worden begraven of zelfs gecremeerd als ze door de hoeven gaan?
Bij Soest is een bejaardenhuis voor deze edele dieren, prima, maar ergens bereikt elke gekte een grens.
Zelf heb ik altijd het idee dat paarden minder met groeihormonen, antibiotica, etc. zijn volgespoten en dat hun leven heel wat beweeglijker is geweest dat dat van het meeste slachtvee en dat maakt het uiterst consumabel voor een carnivoor.
Doe mij nog maar een veulenbiefstukje.
Hier in Frankrijk is dat in bijna elke supermarkt verkrijgbaar!
Het meest idiote van al dit gerommel met vlees, met als enig doel om meer geld binnen te halen, is dat er nu prima, uitstekend paardenvlees, dat verwerkt is lasagnes, uit de schappen wordt gehaald om te worden vernietigd enkel omdat het niet juist op de verpakking staat vermeld.
Dat vind ik nu echt schandalig!

15 februari 2013

Bye bye bad

Bijna 150 kg weegt de badkuip.
Ik heb er in de afgelopen maanden wat mee heen en weer gezeuld door de badkamer.
Wel tien keer heb ik dat ding verplaatst voor ik hem vandaag het huis uit moest zien te krijgen.
Onmogelijk om op te tillen, dus met veel moeite het bad in vier stukken geslepen en naar de vuilnisplaats vervoerd.
Hè, hè, einde van het tijdperk "afbraak" nu kan eindelijk de opbouw beginnen.
Dat is te zeggen als de leveranciers hun afspraken na komen!

14 februari 2013

Bijen en Bayer

Citaat: Den Haag, 16 januari 2012 - Na een jarenlange discussie over de oorzaken van bijensterfte concludeert ook de Europese Voedsel- en Warenautoriteit dat neonicotinoïden, een zeer giftig landbouwbeschermingsmiddel, een acuut en ernstig gevaar zijn voor de gezonheid vcan bijen.
Het zal nooit een grote liefde worden tussen het chemieconcern Bayer en de bijen.
De laatste tijd word ik bestookt met mails over het sterven van de honingbij. 
Met name wordt de beschuldigende vinger naar Bayer gewezen en word ik opgeroepen om een petitie tegen de bijenmoord te ondertekenen.
Wie dat tevens wil doen, ga je gang, keus genoeg:
http://petities.nl/petitie/stop-de-bijensterfte
http://honingbijen.wordpress.com/actuele-situatie-actie-stop-bijensterfte/
http://www.ogm-abeille.org/?lang=fr
http://www.greenpeace.org/switzerland/fr/agir/grore/protegeons-abeilles/
http://www.sauvonslesabeilles.com/spip.php?rubrique18
http://www.pollinis.org/petitions/petition_201210.php
https://www.openpetition.de/petition/online/hilfe-fuer-die-honigbiene-nein-zum-bienensterben
http://www.unaf-apiculture.info/
http://www.avaaz.org/de/bayer_save_the_bees/
Bayer reageert hierop door aan te geven dat er nog te weinig over bijen bekend is om bepaalde chemicaliën uit de productie te nemen en vraagt de inwoners van Duitsland om een stukje grond in te zaaien met "Apis Vitalis" zodat er door de gehele Bondsrepubliek bijenweiden ontstaan. Als voormalig imker juich ik zo'n initiatief van harte toe toe, maar ik vind het tevens een beetje een schaamlap voor zo'n groot concern. 
Op de site over deze "Bayer Garten" valt te lezen hoe groot de totale  oppervlakte van deze bijenweiden is. Bayer heeft een schaamlap met de lachwekkende grootte van nog geen drie voetbalvelden!
Ik had wel iets groters verwacht en gehoopt ....... ACTIE!

11 februari 2013

Iris

Blij met alles wat bloeit.
Zo aan het einde van de winter, die hier overigens niet zoveel voorstelt, kijk ik uit naar de eerste bloemen.
Het valt mij op dat ik inmiddels de omgeving zo goed ken dat ik precies de plekken terug vind waar ik vorig jaar de eerstelingen vond.
Niets bijzonders te melden, maar het levert wel mooie plaatjes op.

10 februari 2013

Dood vogeltje

Vanmorgen zat er in de klimroos (die nog steeds in bloei staat) voor het eetkamerraam een bonte vliegenvanger, al prachtig in zomerkleed.
Door hem moest ik denken aan het roodborstje dat zich in Nederland dagelijks vanuit het keukenraam liet bewonderen. Grappig hoe in het voorjaar de wintergast op dezelfde dag verdween als zijn collega trekvogel uit het Zuiden was aangekomen. Daardoor leek het alsof er jarenlang hetzelfde vogeltje voor het raam zat.
Na de koffie maakte ik een wandeling met Tanna en een beetje beduusd bekeken we het dode roodborstje aan de voet van de kerktoren.
Komt dat nou omdat ik aan hem dacht?
Ik voelde mij er een beetje schuldig door.

8 februari 2013

Ochtend

Dat de morgenstond goud in de mond heeft mag bekend zijn, echter ik betrap mij erop dat ik daar tegenwoordig weinig van mee krijg.
Ik blijf vaker wat langer liggen.
De wetenschap dat mijn hond wacht om door mij uitgelaten te worden, is de stok die mij uiteindelijk uit bed jaagt.
Door alle gebouwvak (?) worden nu links en recht allerlei pijntjes in mijn botten gevoeld en jagen mij vroeger uit bed.
Dat schept wel de gelegenheid om weer wat vaker van zonsopgangen te genieten.

5 februari 2013

Werk in uitvoering

Dat ik op dit moment nauwelijks blog heeft zo z'n redenen.
Ik leef nu het leven van een bouwvakker, maar dan wel van tien bouwvakkers tegelijk: sloper, elektricien, metselaar, handlanger, loodgieter, tegelzetter, schilder, glaszetter.
Ik ben de badkamer aan het renoveren.
Dat betekent volledige sloop (ooit een gietijzeren badkuip verplaatst?) en afvoeren van tegelwanden, bidet, wastafel, vloer.
Vervolgens moet er iets nieuws opgebouwd worden.
Elke muur is een verrassing; komen er rotswanden te voorschijn of een prutserig voorzetwandje?
Dat laatste is te prefereren in verband met het infrezen van  leidingen.
Enfin, het meeste werk is nu gedaan, de vloer geëgaliseerd,  water- en elektriciteitsleidingen aangelegd, dubbel glas geplaatst, afvoer vernieuwd en nu is het wachten op de levering van de tegels.
Deze waren begin januari besteld en zouden op 2 februari klaar liggen.
Op 1 februari kwam er een telefoontje met het bericht dat er een "petit delai" was van veertien dagen.
Over zulke dingen winden de mensen zich hier niet op onder het motto: "C'est le midi!"