30 oktober 2015

Peen

Waspeen, bospeen, winterpeen.
Dit jaar had ik een zakje met oude wortelrassen gezaaid in de moestuin.
Vorig jaar waren de wortels geen succes geworden. Volgens mijn moestuin-buurman doen wortels het hier helemaal niet goed: weggegooide moeite volgens hem.
Dit jaar het wortelmengsel in een geul met scherp zand gezaaid en gezorgd voor een bewatering volgens het systeem goutte-à-goutte.
Het resultaat mag er wezen. Van diep oranje, via kleuren geel tot spierwitte wortelen en heerlijk van smaak.
Toen ik met een mand wortels de tuin verliet ontmoette ik mijn buurman.
Bij het zien van mijn oogst maakte hij mij een compliment en voegde er aan toe dat alle Hollanders nu eenmaal goede tuinders zijn.
Volgende keer zal ik klompen aan doen.

28 oktober 2015

Keukenhof

Het ras, vocht, behandeling, oogstmoment en -methode  zijn bepalend welke kleur de bladeren van de druivenstokken krijgen.
De herfst kleurt de velden in vele tinten geel, oranje tot diep-paars.
Ik heb de Keukenhof nooit bezocht en toch moet ik er in dit jaargetijde altijd even aan denken.

27 oktober 2015

Petrus en het hanengekraai

Ik voelde mij vandaag een beetje Petrus.
De aanleiding is deze: 
Hier in Frankrijk zijn Nederlanders die zich verenigen in een club van Nederlanders. Er bestaan meerdere van dit soort clubs in de verschillende regio’s van Frankrijk.
Mevr. L. en ik zijn lid van  zo'n vereniging in onze regio en vorig jaar bezochten wij hiervan een bijeenkomst.
Het was geen onverdeeld genoegen. Tijdens de lunch zaten wij ingeklemd tussen mensen die elkaar als vrienden kenden. Zo werden wij getuige van het uitvoerig uitwisselen van de maten van elkaars zwembad, het barre Nederlandse klimaat en dito belastingklimaat werd doorgenomen en de vele onhebbelijkheden van de Fransen benoemd. Zwijgend hebben we dit alles met toenemende verbazing aangehoord en besloten hierop vooral niet te reageren en het bij deze eerste kennismaking te laten.
Tot vandaag. 
Vandaag was er door de vereniging van deze regio een wandeltocht georganiseerd, nota bene aan de rand van het dorp waar wij wonen. Aanleiding voldoende voor een tweede poging om, naar wij hoopten, aardige mensen te ontmoeten.
Het is niet moeilijk om kennis te maken met aardige landgenoten, maar het is echter een stuk lastiger om kennis te maken met een groep mensen, zeker als dit een hechte groep is. Je voelt je dan een beetje buitengesloten en bij elk contact dat toch ontstaat hoop je op een zinnig en beschaafd gesprek. Zulke ontmoetingen vonden gelukkig wel plaats op deze wandeling. Je loopt dan eens met deze en dan met gene en een praatje aanknopen is zodoende veel makkelijker als tijdens een eenmaal ingenomen positie aan een lunchtafel. 
Leuke ontmoetingen vonden dus plaats, maar . . . 
In de afgelopen weken is mij niet ontgaan hoe in Nederland  de opinie over de vluchtelingen is gekanteld. De stem van de Volksunie en verwanten klinkt steeds luider en hun ongenuanceerde drogredenen hoor ik steeds vaker en luider herhaald worden.
Deze stem wordt ook in Frankrijk gehoord en opgepikt.
Aan de eettafel waar de wandelgroep uiteindelijk de lunch gebruikte hoorde ik ongewild de botte mening over vluchtelingen. Naar ik mag hopen deelt slechts een minderheid deze mening.. Maar de mening werd gehoord en niemand reageerde erop. 
Ook ik hoorde het aan en liet het begaan. 
Van de ene kant is dat wijsheid, want het gemak zoals de vluchtelingen, die in Nederland een veilige plek zoeken, werden weggezet als banenrovers en onbetrouwbare profiteurs maakte duidelijk dat enige tegenspraak  boter aan de galg zou zijn. 
Van de andere kant; ik voel mij nu een beetje als Petrus voor de aanvang van de kruisweg.
Ik hoorde de hanen kraaien en liet het begaan.

20 oktober 2015

Vlucht

Wanneer er in Israël iemand in een bus wordt neergestoken is die dag in het journaal dat er weer een terroristische aanslag heeft plaatsgevonden en de regering van Israël een vergeldingsactie zal uitvoeren op Palestijns grondgebied. 
Zulk en soortgelijk nieuws krijg ik dagelijks voorgeschoteld. 
Maar het zijn allemaal incidenten en die vertellen niets over de ontwikkeling die er achter schuilt. In dit geval: er komt nooit nieuws over de bezetting van Palestijns grondgebied, de achterliggende oorzaak van de aanslagen blijft verborgen.
Nu hoor ik dagelijks en tot vervelens toe over stromen vluchtelingen en over het gemor hierover door het volk.
Meer dan veertig jaar geleden schreef ik een opstel over de oneerlijke verdeling van welvaart over de wereld en voorspelde ik dat als "wij" niet zouden delen, "die anderen" het uiteindelijk zouden komen halen!
Op dit moment zijn er meer dan 20 miljoen mensen op de vlucht. Met prikkeldraad en prikkeldraadpolitiek proberen we die nu weg te houden van onze welvaart. 
Dit bepaalt het dagelijkse nieuws in de krant, op radio en tv; de incidenten en het handelen van politici.
Ik hoor echter niets over de groei van het vluchtelingenaantal.
De VN verwacht dat er in 2050 meer dan 250 miljoen vluchtelingen over de aarde zullen zwerven. Hoe zou dat komen en hoe gaan we hiermee om? 
Zijn wij zelf op de vlucht voor de werkelijkheid?

11 oktober 2015

Wijnoogst

De druivenoogst is voorbij, voor mij in elk geval.
Deze week zag ik dat er op nog enkele plekken werd geplukt, maar nu is het echt gedaan.
Het was voor de derde keer dat ik deelnam aan de pluk en ik kijk al weer uit naar volgend jaar.
De eerste uren zijn altijd heftig.
Niet gewend aan het vele bukken en alsmaar oppassen dat je niet je eigen vingers doorknipt in de plaats van het steeltje van de druiventros.
De controle is streng, dus steeds opletten dat er geen enkel druifje aan de stok wordt overgeslagen.
Daarna ontstaat routine en ritme.
Het plukken gaat steeds meer automatisch en is het een genoegen te luisteren hoe de lokale plukkers de roddels van het dorp doornemen.
Aan alles komt altijd een einde, zo ook aan de druivenpluk.
Op mijn wandelingen viel mij op dat er nog steeds wordt geoogst.
Her en der hangen nog trossen in de wijngaarden die de plukmachines of de handplukkers hebben gemist.
Nu zijn de dassen aan de beurt.
Ik vond zelfs een snurkende das langs een pad, midden op de dag.
Kennelijk was zijn geest beneveld geraakt door de gisting van de druiven in zijn maag: een dronken das!
Overal zie ik dassenlatrines die tot aan de rand toe gevuld met de resten van ware bachanalen!
Ik mag toch hopen dat ze oppassen bij het oversteken van wegen . . . . .

10 oktober 2015

Omkijken

De hele dag op het strand liggen luieren met doorloper-puzzles.
Ook even in zee.
Het voelt allemaal nog als zomer.
Maar toen ik om vier uur naar huis vertrok, toch even omgekeken met de gedachte: "Was dit de laatste keer dit jaar?"

8 oktober 2015

Een ongeluk . . . . .

Een ongeluk komt nooit alleen.
Hierin geloof ik niet, maar soms schuilt er een waarheid in en dat werd mij de afgelopen week aangetoond.
Als eerste begon er een lampje op het dashboard te branden met de melding: "Motorstoring".
De garage constateerde dat de egr-klep (?) een defect had.
Er werd een geheimzinnige vloeistof toegevoegd aan de brandstof en wellicht zou hierdoor het probleem al rijdend letterlijk opgelost worden.
Ik verliet €100 armer de garage, met als resultaat dat het oranje waarschuwingslampje nu de ene dag wel en de andere dag niet brandt.
Het toilet en de afvoer van de douche begonnen rare gorgelende geluiden te maken.
Bij het openen van een riooldeksel op straat voor het huis bleek dat het riool geheel met plantenwortels was gevuld: een slimme manier van de klimop om aan water en voedingsstoffen te komen.
Inmiddels verholpen.
Uit de kranen kwam opeens geen heet water.
Het verwarmingselement van de boiler bleek versleten en kapot.
Dus zaterdagmiddag een nieuwe boiler gekocht en buurman-loodgieter was zo vriendelijk het ding te installeren.
Dus inmiddels verholpen.
Om acht uur wil ik de tv aanzetten om even naar het journaal te kijken. Er volgde een knetterend geluid en een felle lichtflits met als resultaat een dode televisie.
Op maandag naar de tv-winkel en een nieuw apparaat aangeschaft.
Dus inmiddels ook verholpen.
Met een auto vol versleten elektrische apparaten ga ik naar de vuilstort, op het dashboard brand weer dat oranje lampje; er moet nog iets verholpen worden . . .
Ach, deze week leerde mij dat de meeste ongelukken verholpen kunnen worden.
Ik hoop dat ik enkel nog door dit soort ongelukken wordt getroffen!

5 oktober 2015

Voorspellen

Alles wat eik heet draagt volop eikels. Ik zie struiken (de steeneik groeit hier meer als struik dan als boom) waar werkelijk meer eikels aan de takken zitten dan bladeren.
Ik hoor dan ook zeggen dat het een strenge winter gaat worden.
Ik snap best dat er iets aantrekkelijks schuilt in het doen van lange termijn voorspellingen, maar om dat te doen op basis van de eikenmast lijkt mij onbetrouwbaar.
Ik voorspel dat de winter een beetje zachter zal zijn dan normaal, zeker het begin van de winter. Natuurlijk is dit een onbetrouwbare voorspelling, enkel gebaseerd op statistisch materiaal.
Te voorspellen dat de jagers het verdomd moeilijk zullen krijgen om de stand van wilde zwijnen onder controle te houden is veel makkelijker en 100% betrouwbaar: let maar op!