27 juni 2011

Vraag 131

Eind deze week loop ik weer ergens met een rugzak door de bergen. Dat wordt dus weer behoorlijk afzien, maar het lichaam mag wel een beetje extra in beweging komen. Wanneer ik eenmaal boven de boomgrens ben geklommen, dan weet ik weer waarom ik mijzelf zo afbeul. Het lopen in een uitgestrekte wereld, waarbij het gemakkelijk is je voor te stellen dat het er zo al duizenden jaren (ik weet het, de gletsjers smelten onevenredig snel) uit moet hebben gezien. Bij dit landschap hoort uiteraard ook de stilte, hooguit verstoord door een alpengierzwaluw, een alpenkauwtje of een marmot, maar niet door dat stomme geklik van Nordic-stokken. Binnen de alpinistenvereniging heb je een stroming die van mening is dat je zonder hulpmiddelen de top moet proberen te bereiken, dus zonder vaste touwen. Je gaat dus naar boven zonder hamer en spijkers en de berg wordt niet beschadigd; stijgijzers zijn al gek genoeg. Het is een beweging die ik sympatiek vind, maar zelf ben ik niet zo'n scherpslijper
Meer dan twintig jaar geleden liep er op grote hoogte nog wel eens een verdwaalde toerist met een wandelstok. Daarop werden, in de vorm van kleine blikken schildjes zijn triomfantelijke bergbedwingingen gespijkerd door de uitbater van een bergrestaurant. Het was een simpel getik, dat je hoorde als je zo'n toerist naderde. Nu is dat heel anders. Wanneer ik op een gemarkeerde route loop, kan ik soms enkel op mijn gehoor het pad volgen, het geklik is niet van de lucht!

22 juni 2011

Orchidee

Ik ben niet van de gecultiveerde orchideeën (een beetje uitsloverige types met een behoorlijke sexuele afwijking).
Maar laatst kwam ik in een kringloopwinkel (tegenwoordig om te brengen en niet om te halen) en daar stonden tot mijn verbazing een aantal verschillende orchideeën. Sowieso een foute plek voor planten, maar deze planten waren wel heel ernstig mishandeld. Ze waren geplant in plastic bloempotten, aangestampt in zure Veluwe zandgrond en drijfnat verzopen: hoe zwaar wil je planten pesten?
Uit mededogen heb ik ze meegenomen, verpot in ruime aardewerken potten met plantaardig substraat. Sindsdien verzorg ik ze alsof het een natuurreservaatje betreft. Vanmorgen werd het eerst dankjewel, in de vorm van een bloempje, gegeven.
Ik weet niet of ik het echt mooi vind, maar wel aardig!

19 juni 2011

Verdriet

De afgelopen dagen zijn twee van onze vrienden overleden.
Het meest onthutsende bericht kwam vandaag uit Frankrijk, waar plotseling onze buurman is gestorven.
Jean-Claude was een beer van een vent die zich verheugde op zijn pensioen en op onze komst, nu als permanente bewoners, naar zijn dorp.
Altijd opgewekt, altijd een helpende hand, een advies, een grapje.
Het is nu werkelijk even heel stil in mij......

14 juni 2011

Vraag 128

Taalfout

Als zoon van een moeder met akte Nederlands heb ik het thuis met schrijven niet makkelijk gehad; ik ben met schrijven nogal een sloddervos.
Echter buiten de deur gedraag ik mij als een echte corrector. De taalfouten die ik niet opmerk in mijn eigen schrijfsels, herken ik vaak des te sneller bij een ander.
Zo reed ik deze week achter een busje met het opschrift: "Nationaal- en internationaal transport."
Ik registreerde dat hierin een taalfout verborgen zat en toch duurde het minstens tien kilometers voor ik in de gaten had waar dan wel de fout uit bestond.
Dat koppelstreepje hoort daar helemaal niet te staan.
Wanneer de tekst was geweest: "Inter- en nationaal transport" dan was het correct geweest, maar dat bekt niet.
Dus moet het zo op het busje staan:

13 juni 2011

Andries Dirk Copier

Mevrouw L. zit tegenover mij aan het ontbijt. Tussen ons staat glaswerk dat door Copier is ontworpen. Dat ontlokt haar de uitspraak: "Als we ooit nog eens al het glaswerk van Copier willen zien, dan moeten we dat vandaag doen, het is per slot van rekening nog Copierjaar ook!"
Zo gezegd, zo gedaan.
Dus reden we na het ontbijt naar het Glasmuseum in Leerdam en even later stonden we gebogen voor een vitrine om het identieke glaswerk te zien dat op hetzelfde moment thuis in de afwasmachine stond.
De overzichtstentoonstelling van Copier was zeer volledig en gaf ons een nieuw inzicht in de chronologie van zijn ontwerpen. We hebben en gebruiken nu zo'n acht vazen van Copier, het zullen er vast nog meer worden.
Wel maf dat de catalogus pas in 2012 uitkomt.

Vraag 127

12 juni 2011

Rambling rose

Vanmorgen, op mijn ochtendwandelingetje werd mijn blik gevangen door de rambling rose naast het huis en even moest ik denken aan Calder Willingham.
Niet eerder bloeide deze roos zo lang en uitbundig....als een soort afscheidsgroet.
Alles krijgt een beetje extra weemoed, de laatste bloemen van de irissen, het laatste bloempje van de jasmijn....
Ik mopper op mijzelf, wat is dit voor een slap gedoe, alsof er straks geen nieuwe lente is, er is toch immers altijd weer een nieuw begin?

11 juni 2011

Zieke kip

Het lijken "The ten little niggers" van Agatha Christie wel, die toom kippen van mij.
Gisteren kwam de kleinste van het stel verdacht traag van de zitstok en vanmorgen staat zij als een standbeeldje tussen haar drukke collegae. Dat ziet er dus ziek uit. En ziek betekent bij kippen meestal dat de Dood zijn zeis aan het haren is, of is het mijn bijl die gescherpt moet worden?

7 juni 2011

Orchissenhuwelijk

Toen ik eens stond te mopperen hoe stedelijk Nederland aan het worden is, drukte Eddy Weeda mijn hoofd voorover met de woorden: "Daar moet je kijken. Als je naar beneden kijkt is bijna alles mooi!"
Vandaag in Bargerveen was alles mooi met ongerepte horizonten. En toen ik naar beneden keek; een veld vol welriekende nachtorchissen, waarvan er een een huwelijk met een gevlekte had gesloten, prachtig!