20 januari 2016

Drie dwaze dagen

Gisteravond ontvingen we een overlijdensbericht.
Vandaag gewandeld door Girona.
Veel gezien en veel bekeken.
Onderwijl spraken mevr. L. en ik over de planning voor de komende dagen.
We besloten de hond in de kennel te laten en morgen naar Nederland te vertrekken met een overnachting in de buurt van Metz.
Doorrijden naar NL en twee nachten boeken in een hotel bij Loenen.
Op zaterdag naar de begrafenis en zondag de 1300km in een ruk naar huis te rijden.
Nu hopen dat er geen sneeuw of regen komt.

De Schepping

Ineens stond ik ervoor.
Helemaal alleen en had alle tijd en rust om het geweldige Tapijt Van De Schepping in de kathedraal van Girona te bekijken, te lezen en te bewonderen.
Het meet bijna 4 bij 5 meter en komt uit de 11de eeuw.
Ik leerde dit tapijt kennen door de lessen kunstgeschiedenis op het Grafisch Lyceum, 50 jaar geleden.
Ik herinner mij het gezien te hebben als een  projectie middels een epidiascoop uit een boek. Het was een kopie van dit tapijt. Maar zeker weten doe ik het niet.
In elk geval is het leuk om een vast gezet beeld in je herinnering te toetsen aan de werkelijkheid: echt is mooier . . . veel mooier!
Met wat gezoek op internet vond ik deze kopie van het originele wandtapijt. Er is behoorlijk wat bij gefantaseerd en alles lijkt wat strakker: echt is mooier . . . veel mooier!

18 januari 2016

Kattenrestaurant

In het zuiden van Europa gaat men over het algemeen wat minder zachtzinnig om met vee en huisdieren dan in Noord-Europa. De grote hoeveelheid plaatsen waar het stierengevecht wordt getoond is schrikbarend hoog. Catalonië is hierop een goede en hoopvolle uitzondering.
Een ultieme vorm van dierenliefde kwam ik vanavond tegen in Begur.
Op diverse plaatsen in dit stadje staan kattenrestaurants.
Onder een afdakje staan een bakje water en een bakje kattenvoer: beide keurig gevuld!
Ik wist niet dat er zoiets bestond, laat staan dat ik verwacht had het in Spanje tegen te komen.
Rare jongens, die zuiderlingen.

Jarig

Het is de verjaardag van mevr. L., mijn liefde.
Vorig jaar nam ik haar mee naar de Provence, vandaag ontvoer ik haar naar Begur in Spanje.
In Collioure was de stop voor de lunch gepland.
Dat het kil en bewolkt zou zijn was niet gepland, maar je moet het weer nemen zoals het is.
Tijdens de rit naar het zuiden volgden we de kust en gelukkig zagen we de zon achter de wolken vandaan komen.
In Spanje voelen wij ons altijd heel ver van huis.
Dat heeft niets met de afstand te maken, maar alles met de taal. Als je de taal niet machtig bent, verandert alles in het Chinees.
Gelukkig was de gérant van het hotel, een Marokkaan die vloeiend Frans sprak, een hele geruststelling.
Echter 's avonds, in een restaurant waren we weer geheel verstoken van een vlotte communicatie. Tot het laatste moment is het altijd een verrassing of het uitgeserveerde eten in de buurt komt van wat we dachten besteld te hebben.
Maar alle keren hebben we de vinger op de juiste gerechten gelegd en alles was prima.

17 januari 2016

Altijd groen

Alles went.
Toch niet alles.
Natuurlijk vallen in de herfst de bladeren van de bomen.
De platanen en populieren zijn kaal.
Toch als ik om mij heen kijk in dit dennenbos is alles nog groen.
Ik zie het dagelijks en het valt mij nog maar soms op dat ik midden in de winter door een groen bos wandel.
Als alles went wordt alles gewoon.