28 augustus 2009

Vertaling

Taal kan heel verwarrend zijn, spreekwoordelijk is de Babylonische spraakverwarring.
Hieraan moest ik denken tijdens een presentatie van software-matige vertalingen.
Bij vertaling van japanse of chinese teksten moet je volledig afgaan op de kwaliteit van de vertaler. Het blijkt dat eenzelfde tekst zeer verschillend vertaald kan zijn en dat zelfs het humeur van de vertaler een grote invloed heeft op de inhoud.
Wil je je naam vertalen in het Japans, klik dan hier.

Huisje

Zojuist viel En France op de deurmat.
Dit is een glossy tijdschrift voor de francofiel.
Deze keer onder andere een artikel over het "winterklaar" maken van je huisje in Frankrijk.
Er moet het nodige gedaan worden aan een goede verhouding met je Franse buren en het nodige aan een slechte verhouding met muizen. Verder advies hoe je moet voorkomen dat het zwembad tijdens je afwezigheid verandert in een ecologisch aantrekkelijk amfibieënmilieu en meer van dit soort raadgevingen.
Wat mij telkens weer opvalt is dat vanuit Nederland het perspectief zo groot is dat zelfs Versailles nog een huisje genoemd wordt.
Nederlanders beschikken voor hun huishouden over het kleinste vloeroppervlak in heel Europa, maar als zij spreken over een woning in het buitenland, is het steevast over "een huisje".

24 augustus 2009

Boeddha

Wanneer ik in de tuinwinkels zie hoeveel Boeddha's daar worden aangeboden en verkocht dan kan ik mij voorstellen dat er in ons land tegenwoordig meer Boeddha's dan kruisbeelden zijn.
Wat maakt zo'n boeddhabeeldje aantrekkelijk om daar geld aan uit te geven? Kennelijk is het meer dan de vorm alleen en wordt er aan het beeld zelf een betekenis toegedacht. Ik denk dat het vooral iets over de eigenaar moet vertellen: "Kijk, ik heb naast een materialistisch, ook een spiritueel leven".
De secularisatie en de toegenomen individualisering tezamen met het materialisme blijken een goede voedingsbodem voor allerlei vormen van religie die zich commerciëel presenteren. Behalve dat sekten uit de evangelisatie-hoek hierin bedreven zijn, kan het boeddhisme zich ook goed vermarkten.
Een onderdeel van vermarkten is het uitvergroten van de aantrekkelijkheid en het verstoppen van het negatieve van een product. Met het boeddhisme is het al eender.
Wanneer ik in kerken rondkijk, dan zie ik vrijwel altijd meer vrouwen dan mannen. Mij bevreemdt dit wel eens als ik bedenk dat binnen vrijwel alle religies de vrouw niet gelijkwaardig aan de man wordt gezien. Dit gaat zeker op voor het boeddhisme.
Het uitgangspunt van de boeddhistische leer is dat iedereen de mogelijkheid van het goddelijke en dus van verlichting in zich heeft, maar in eerste instantie mochten de vrouwen niet toetreden tot sangha, de monnikengemeenschap.
Boeddha had geen hoge dunk van de vrouw. Het woord iedereen moet dan ook anders worden geïnterpreteerd. Met iedereen wordt bedoeld mannen uit alle soorten kasten en van verschillende herkomst. Dit was al behoorlijk revolutionair in vergelijking tot het hindoeïsme waar mensen uit de laagste kaste niet eens aangeraakt mogen worden.
Gezien de tijd en in vergelijking tot het christendom vind ik het niet mogen toetreden tot de sangha van de vrouw niet erg vreemd, aangezien in de bijbel de vrouw ook niet gelijk aan de man is. En de vrouwenemancipatie, zoals wij die nu kennen is nog maar van recente datum. Toch denk ik dat vrouwen binnen het christendom beter af waren en zijn.
“Men moet zich hoeden voor vrouwen. Op één verstandige vrouw bestaan er duizend domme en slechte vrouwen. Het karakter van de vrouw is net zo onduidelijk als de weg die een vis in het water gaat. Zij is wild en achterbaks als een struikrover en spreekt zelden de waarheid; voor haar zijn waarheid en leugen hetzelfde”, zei Boeddha.
Voor deze ideeën kan ik wel begrip opbrengen aangezien de boeddhistische leer zegt dat begeerte de oorzaak van lijden is. Om van het lijden verlost te worden moet je je los maken van de aardse lust en begeerte. De cultuur van toen ging uit van de man en dus zag Boeddha de vrouw als de veroorzaker van de lust en begeerte en dus van het lijden. Het celibaat is vooral voor monniken erg belangrijk, dat blijkt ook uit het volgende gesprek tussen Boeddha en een van zijn leerlingen.
Anande: Hoe moeten zij ons gedragen ten opzichte van vrouwen?
Boeddha: Niet naar hen kijken.
Ananda: En als we naar hen moeten kijken?
Boeddha: Niet tot hen spreken.
Ananda: En als we tot hen moeten spreken?
Boeddha: Houd je gedachten dan goed in bedwang.
Later moest hij op zijn uitspraken terugkomen, zijn stiefmoeder wees hem erop dat vrouwen ook levende wezens zijn die ook in staat moeten zijn de verlichting te bereiken. Uiteindelijk werden vrouwen toch toegelaten in de kloosterorde, maar er waren zeer strenge regels. Een non moest bijvoorbeeld altijd voor een monnik opstaan en buigen, het maakte niet uit hoe oud ze was. Dit gold ook als de monnik nog jong was en zich net bij de orde had aangesloten. Ook mochten nonnen geen kritiek leveren op andere kloosterlingen.
Ondanks de uitspraak van zijn stiefmoeder was Boeddha er niet over eens of vrouwen in staat waren verlichting te bereiken. Het schijnt dat hij hierover eindloos gediscussieerd heeft met zijn leerlingen. De conclusie daarvan was dat de balans tussen goed en kwaad in vorige levens wel zo slecht moest zijn geweest dat het gevolg daarvan was te reïncarneren als vrouw en waardoor de kans op verlichting kleiner was. Er werd per definitie van de man uitgegaan.
De afkeer van vrouwen ging zelfs zo ver dat monniken niet op een merrie of een ezelin mochten rijden. In sommige plaatsen geld dat nu nog en tot niet te lang geleden mochten monniken in sommige delen van de wereld niet met een voertuig meerijden als er een vrouw aan boord was. Dit zijn redenen waarom er vrij weinig boeddhistische nonnen zijn. Hun kloosters liggen vaak afgelegen en ze werken niet in de hoofdtempel, vaak alleen in dienst van monniken om te koken of kleding te naaien. Het Boeddhisme is echter niet een pot nat. Net als binnen het christendom zijn er grote verschillen tussen stromingen. In bepaalde groeperingen in Tibet mogen monniken trouwen en wordt seksuele omgang met een vrouw als noodzakelijk gezien om de verlichting te bereiken. De keerzijde hiervan zijn de verkrachtingen en seksuele onderdrukking in Tibet.
Wat blijft is het beeld.
In onze cultuur is beeld en beeldvorming steeds belangrijker geworden.
Niet alleen de beeldjes van Boeddha worden aantrekkelijk gevonden, maar ook alle overige “producten” die het boeddhisme ons brengt.: de boeken met diepzinnige spreuken, mantra’s, yaga-cursussen, lotussen, klankschalen, gebedsmolentjes en wierookstokjes. Dit alles vervangt bijna naadloos de christelijke devotionalia die nu is verworden tot koopwaar op rommelmarkten.
Het laat zich dus raden wat er over een aantal jaren bij de vuilnisbak wordt gezet!

22 augustus 2009

Noten

Beaucoup des noisettes, beaucoup des garçons.
Dit spreekwoord leerde mij de oude mevrouw Bonzon in het Zwitserse Chesières toen ik daar als koeienherder werkte. De hazelaars hingen die zomer vol noten en dat zou volgens haar duiden op de geboorte van veel jongens. Nu dragen de hazelaars weer zo goed, maar deze keer bij mij rond het huis.
Vanmorgen waren de eekhoorns druk bezig een deel van de oogst binnen te halen. Dus vlug de telescoop gehaald om hiervan een plaatje te schieten, immers twee eekhoorns zie je niet vaak tegelijk. Natuurlijk verdwenen ze toen ik alles om een opname te maken, in stelling had gebracht.
In de notenboom waren mezen doende van de noten te pikken. Raadselachtig, immers een mees kan toch niet in staat zijn om een noot te openen, al helemaal niet als de schil nog om de bast zit. Al snel kondigde de grote bonte specht zich aan. Hij was het die de noten open hakte en zo wegbereider voor de mezen was, opgelost!

21 augustus 2009

Tijgerspin

Ik start de video en direct vliegt een sprinkhaan in het web en wordt ingesponnen door de tijgerspin. Even later raakt een tweede sprinkhaan (buiten beeld) verstrikt in het web. Ook deze wordt ingesponnen.
Wat ik nooit eerder zag, is dat de spin haar prooi omhoog hijst en in het centrum naast haar eerste vangst ophangt, vreemd.

16 augustus 2009

Gemaaid

Gras maaien is niet mijn hobby en dus ik stel het jaarlijks uit tot na 15 augustus. Het maaien van alle gazons rondom mijn huis heeft nu twee dagen geduurd. Door in stroken en verdeeld over twee dagen te maaien heb ik mij ingespannen om zoveel mogelijk vlindertjes en sprinkhanen een einde op de composthoop te besparen. Ik geloof wel dat dit effect heeft gehad.

Nu zit ik weer met een soort gras dat erom vraagt wekelijks gemaaid te worden. Vreemd dat zulke strakke "greens" mooi worden gevonden en geïmiteerd. Let op, straks heeft de helft van de stadstuinen kunstgras onder het motto "het kost wat, maar dan heb je ook wat!"

14 augustus 2009

Sprinkhaanverdriet

Terwijl ik bezig ben een portretje van een tijgerspin te fotograferen springt er ineens een sprinkhaan in het web. Met een ongelooflijke snelheid verlaat de spin het midden van het web en in een halve seconde heeft zij de sprinkhaan veanderd in een klein pakketje waaruit enkel nog een springpoot steekt, die de rest van de dag met enige regelmaat de hitlergroet zal brengen. Ik mopper op mijn trage reactiesnelheid: het had zo'n mooi filmpje kunnen opleveren!

Het mes erin


Volgende week gaat het mes erin!
Na 15 augustus worden een groot aantal terreinen gemaaid: de beekdalen, de hooilanden en de blauwgraslanden. Dus nu nog even al die terreinen bezocht om te genieten van de nazomerse pracht. De klokjesgentianen en de blauwe knoop volop in bloei met volop vlinders en sprinkhanen. Nu maar hopen dat het een droge week wordt zodat veel insekten en reptielen een goed heenkomen kunnen vinden.
Zo'n laatste rondgang stemt ook een beetje droef. Ik waan mij een beetje Hermann Hesse die in september door zijn tuin wandelt; het is er allemaal nog, maar je weet dat de herfst op de loer licht.

9 augustus 2009

Rodemack

Helemaal aan het einde van de Route du Soleil, vlak voor de grens met Luxemburg staat langs de snelweg een groot bord met een afbeelding van een vesting, met de naam Rodemack.
Deze keer de tijd genomen om eens te onderzoeken waar Rodemack voor staat.
Na 10 kilometer door het Lotharingse boerenland kwamen we in een vestingstadje dat de bijnaam Petit Carcassonne heeft gekregen en niet ten onrechte.
Een heerlijk stadje met de grootte van een dorp, maar geheel zonder de verpestende nieuwbouw, de schreeuwerige touristische winkels, of de morsige horecatenten.
Stil en authentiek toonde het zich aan ons toen we een wandeling over de remparts maakten en het, tegen de stadsmuur gelegen, kerkhofje bezochten. Volgens een info-paneel behoort het tot de 151 mooiste plaatsjes van Frankrijk. Dat lijkt mij niet bezijden de waarheid. Door de ligging dicht bij de grens zal het nooit een toplokatie van het tourisme worden en daardoor hopelijk nog lange tijd genietbaar!
Wat ik nu echter heb gedaan is een heel klein beetje meehelpen aan de teloorgang van deze locatie.
Van professor Leibundgut is de uitspraak: "Der Mensch ist immer auf der suche nach dem Paradis, und wenn er es gefunden hat, vernichtet er es!" Met ander woorden, als je een mooi plekje hebt ontdekt, niet verder vertellen, maar geheim houden!

5 augustus 2009

Vleermuizengezelschap

Onder een prachtige hemel met sterren en wolkjes en een prachtige volle maan genieten we van het uitzicht. Zoals gebruikelijk houden uilen en vleermuizen ons gezelschap.Het was een drukke dag die begon met een bezoek van Theo Heufkens met zijn motorvriend Nico. Na de lunch namen we een duik in het meer bij Homps om vervolgens bij 35°C te gaan winkelen om voldoende lekkers voor vanavond in huis te hebben.
's Avond hadden we onze buren op de borrel en dat betekent naast een hoop gezelligheid toch een hele aanslag op mijn kennis van de Franse taal en mijn gastheerschap, maar het was verschrikkelijk gezellig. Nu zitten we dus een beetjes zatjes uit te buiken en na te genieten.En zoals gezegd kijken we naar de vleermuizen en vragen ons af hoe zij de wereld zien.

4 augustus 2009

Dwergooruil

Elke avond klinkt in de omgeving van ons huis de roep van de dwergooruil.
Ik weet nog goed dat ik dit geluid voor het eerst in de Tarn hoorde, nu bijna twintig jaar geleden.
Hoeveel moeite ik ook deed om erachter tekomen wie de maker van dit "avondklokje" was, het is mij toen niet gelukt.
Een gids in het faunamuseum van Gasparets verklaarde mij jaren later dat het kleinste uiltje de maker van deze merkwaardige roep is.
Nu hoor ik hem dus elke avond en als hij er een keer niet is, dan roep ik hem: altijd prijs. Vaak lukt dit zelfs midden op de dag.Vanavond riep ik hem weer en dit leverde eindelijk dit plaatje op.
Voor wie hem ook wil imiteren: tong tegen het gehemelte direct achter de voortanden en dan als bij een blokfluit, regelmatig A-tjes fluiten. Luister

Virtuele beklimming

Meer dan 35˚C in de stad, maar op het strand van La Nouvelle kwam af en toe een windje uit zee dat voor een heerlijke verkoeling zorgde. Nergens een wolkje aan de hemel, zelfs niet rond de Canigou en dat is voor het eerst sinds bijna vijf weken. Ik nam er een fotootje van vanaf het strand en stelde mij voor dat het daar 15˚C zou kunnen zijn.

2 augustus 2009

Syphons

Het is jaren geleden dat ik op een rommelmarkt ten westen van Carcassonne een foto wilde maken van een collectie watersyphons. Toen ik daarmee bezig was kwam de eigenaar van het spul woedend op mij af en verlangde dat ik hiermee zou stoppen en de gemaakte foto's moest ik vernietigen. Zag hij mij aan voor belastinginspecteur of iemand van de vreemdelingenpolitie? In Parijs ben ik naar aanleiding van bijna een zelfde situatie met tomaten bekogeld.Vandaag op de brocante van Bizanet kwam ik hem weer tegen. Aanleiding voor mij om uitgebreid foto's te maken en me geen moer van zijn protesten aan te trekken; eindelijk wraak!

1 augustus 2009

Aïoli

Wat in melk geweekt wittebrood, drie eierdooiers en acht fijn gewreven knoflooktenen roeren met peper en zout. Dan al roerend en druppelgewijs een halve liter goede olijfolie (uit Bize-Minervois) toevoegen tot een romige constitutie is verkregen. Hardgekookte eieren, stokvis, gekookte groenten (niet te gaar, maar al dente), zoals aardappelen, prei, artisjokken, boontjes, wortels en wat tomaat en brood en een karaf rosé. Ziedaar de aïoli zoals die op vrijdagavond in de Provence wordt gegeten, maar vandaag bij ons in Montouliers!
Bonap! (Tip: niet eten binnen 48 uur voor een sollicitatiegesprek).

chassé-croisé

Le chassé-croisé des juillettistes et des aoûtiens.
Vandaag verplaatsen 15 miljoen fransen zich in hun eigen land. Een gedeelte keert terug naar huis en een nieuwe groep verplaatst zich naar hun vakantiebestemming. Dit betekent dat er ongeveer 5 miljoen auto's met vakantiegangers op de weg zijn en dat heet een "zwart weekend"!
Un été sans ses chassés-croisés et ses bouchons ne serait pas un vrai été!
Op het strand is het tegenovergestelde aan de hand: naast het ruisen van de zee heerst er op deze dag een serene rust.