25 november 2008

Ochtendgloren

Vanmorgen straalde de ochtendzon in de nevel boven de sneeuw. Drupgeluiden van de dooi en uit de verte het vrolijke gemopper van een raaf.
Het landschap is dan van een poëtische schoonheid en een camera mist het vermogen om naar een dichter te luisteren.

24 november 2008

Sneeuwballorig

Urenlang door de media bang gemaakt voor de ontwrichting van de samenleving door komende sneeuwbuien. Viel dat even mee. Een blijere hond, tijdens de ochtendwandeling, kon ik mij niet voorstellen. Zelf werd ik ook sneeuwballorig.
Wat maken we dit nog maar weinig mee en dan ook nog zo kort!

20 november 2008

Boerenrood


Boeren hebben, net zoals ik, voorkeur voor rode boerenzakdoeken.
Waarom zijn die zakdoeken rood?
Zouden boeren hun zakdoeken veel verliezen en helpt de rode kleur ze hun zakdoeken makkelijk terug te vinden?
Misschien om de politieke voorkeur te tonen? Dan zouden ze eerder oranjekleurig moeten zijn en de paar blauwe zakdoeken zijn dan geknipt voor de conservatieve boeren.
Een logische naam voor de rode zou dan ook knechtendoeken zijn.
Hoe dan ook, ik blijf mij verbazen dat er zoveel verschillende dessins voor de doeken bestaan, evenals zoveel verschillende maten.
Wat voor reden de boeren ook aangeven; in het duister van hun broekzak bewaren zij hun zakdoeken met zoveel verschillende frivole dessins. Het zijn het dus behoorlijk modieuze types!

17 november 2008

Gelijkenis

Velen klagen erover, dat de woorden der wijzen altijd weer slechts gelijkenissen zijn, niet te gebruiken in het dagelijkse leven en dát alleen hebben wij.
Wanneer de wijze zegt: 'Ga naar de overzijde,' dan bedoelt hij niet dat je naar de overkant moet gaan, wat je in ieder geval nog zou kunnen doen, als het resultaat de moeite waard zou zijn, maar hij bedoelt ergens een legendarische overzijde, iets dat wij niet kennen, dat ook door hem niet nader aangeduid kan worden en dat ons hier in het geheel niet helpen kan. Al die gelijkenissen willen eigenlijk alleen maar zeggen, dat het ongrijpbare ongrijpbaar is en dat wisten wij al. Maar de dingen waarvoor wij ons de hele dag uitsloven, dat is iets anders. Toen zei iemand: 'Waarom verzetten jullie je? Als je de gelijkenissen zou volgen, dan zouden jullie zelf gelijkenissen zijn geworden en daardoor al bevrijd zijn van de dagelijkse zorg.'
Een ander zei: 'Ik wed dat dit ook een gelijkenis is.'
De eerste zei: 'Jij hebt gewonnen.'
De tweede zei: 'Maar helaas alleen in de gelijkenis.'
De eerste zei: 'Nee in werkelijkheid; in de gelijkenis heb je verloren.'

15 november 2008

Geheugenchaos

Allerlei geheugenkaartjes en databankjes, harde schijven en usb-sticks zwerven door mijn huis, computers vullen hun schijven met fotobestanden, allerlei backups op cd-roms en dvd-schijfjes stapelen zich op. De chaos aan allerlei geheugens leidt bij mij tot een chaotisch geheugen.
Het ontneemt me mijn blik naar voren.
Er ontstaat een angst iets uit het verleden niet mee te nemen naar de toekomst; laat ik maar weer een nieuwe harde schijf kopen, dan geeft me dat weer een beetje rust.
Heerlijk waren de mapjes met negatieven, je pakte ze zo uit de schoenendoos. Zonder hulpmiddelen hield je een negatief tegen het licht, geen beeldscherm tussen mij en het geheugen van celluloid en ik werd vervuld met herinneringen.

13 november 2008

Bladval


Praktisch alle bladeren zijn gevallen. De regen en wind van de afgelopen dagen zorgden voor kale berken, eiken en beuken.
Toch zie je nog bladeren aan de kleine bomen; beukjes houden hun blad tot in de lente en de eikjes dragen nu nog groen loof.
Zouden jonge bomen de bladval nog moeten leren, zijn ze daar nog te dom voor?

12 november 2008

Eerste Wereldoorlog

In de Eerste Wereldoorlog verloren meer dan 35 miljoen militairen hun leven. Echter veel meer mannen overleefden de oorlog en zelfs heden zijn nog enkelen in leven.
Vreemd als je in 1896 bent geboren, meevecht in de oorlog en er levend terugkeert. Je gaat onder in de anonimiteit van de gemeenschap en leeft het uitgestelde leven. Maar met het verstrijken van de jaren neemt het aantal veteranen af. Hoe meer er dood zijn, des te gevierder word je dan. Uiteindelijk leven er nog maar een paar en kom je in rolstoel, bij elke herdenking opdraven.
Met het overlijden van al die veteranen zijn ook de gruwelijkheden van de oorlog uit ons straatbeeld verdwenen. Nu staat ons esthetisch gevoel dat ook niet meer toe.
"Wie niet oogt, mag niet gezien worden!"
Van de EG mogen pokdalige appels inmiddels weer in de schappen, maar voor pokdalige mensen rest de complete make over!

8 november 2008

Even komt Joep tot leven

 
Nadat Joep dood was gegaan heb ik mij suf gezocht naar de laatste foto's die ik van hem had genomen.
Zoals elke dag wandelde hij met mij mee als ik Tanna uitliet wanneer ik thuiskwam. Op 26 augustus heb ik toen plaatjes van hem gemaakt. Ik was in de vaste veronderstelling dat ik die foto's gewist had, immers ik kon ze nergens meer vinden.
Doch zojuist, na mijn pc volledig op foto's te hebben gescand, kwam Joep weer even tot leven!

3 november 2008

Mollenoorlog


Ik kan mij natuurlijk verschuilen achter de gedachte dat niet ik, maar dat de mollen de strijdbijl hebben opgegraven. Hoe dan ook, ik heb hem opgepakt en vanmorgen was nummer twee dus aan de beurt. Ook nu liet de natuur weer op de meest krachtige manier van zich horen: Wild zwijn in de tuin!

1 november 2008

Mollenhumor


Direct nadat ik de mol had gevangen ontstond er een flinke molshoop op de stoep van de voordeur. Kennelijk bedoeld als humor of als oorlogsverklaring!