13 januari 2019

Daar gaan we weer

Ik vertrek weer richting Nederland.
Letterlijk van de regen in de drup.
Wel opvallend. Telkens als ik in Nederland ben tref ik het niet met het weer.
Grijs en nat is vaak mijn deel.
Maar ik klaag niet en moet goed opletten dat ik mij keurig aan de verkeersregel houd in verband met mijn puntenrijbewijs.
Ik moet er toch niet aan denken hier in Frankrijk opnieuw verkeersexamen te moeten doen!
Liever regen en drup, dan de druppel die de emmer . . . . .
Nog 12 punten te gaan en nog 1400Km.

12 januari 2019

Rijbewijs 3

Ik sta paf!
Op het punt om te vertrekken naar Nederland overhandigt de postbode mij het nieuwe rijbewijs. 
Een jaar minus 13 (!) dagen na mijn aanvraag.
Een wonder van ambtelijke ijver!

8 januari 2019

Gele hesjes

Ik zocht op een autosloperij naar een onderdeeltje voor mijn auto.
Al zoekend kwam ik dit opgebrande veegwagentje tegen.
Aan een employé vroeg ik hoe dat vehikel in de fik was geraakt.
Kijk maar naar de kleur die er nog over is gebleven en je weet genoeg!
In Béziers? vroeg ik.
Neen joh, hier vlabij, op de rotonde.
Even later reed ik, op weg naar huis, over het verbrande asfalt van de bewuste rotonde.
Het volk neemt beetje bij beetje de macht over in Frankrijk en tegelijkertijd brokkelt de rechtstaat in gelijke mate af. Wanneer je als Staat je kinderen zoveel leert over de glorie van de revolutie mag dit geen verbazing wekken.
Naast mij ligt een geel hesje klaar. Zodra er ergens actievoerders verschijnen leg ik het direct zichtbaar achter de voorruit.
Wanneer je dat niet doet riskeer je een discussie met de actievoerders en kun je niet op hun sympatie rekenen.
Ik kan het niet helpen, maar dit soort opstanden van het grauw boezemen mij angst in!

6 januari 2019

Olijfolie

De olijven zijn geperst.
Ik heb 60,5 Kg olijven laten persen.
Dit leverde 6,48 liter olijfolie op; 10,72 Kg/L.
Hoeveel tijd het mij heeft gekost, ik wil het niet weten.
Maar het plezier dat ik beleefd heb vanaf de eerste pluk tot het moment waarop de flessen met de verse olijfolie zijn gevuld en van eigen etiket voorzien, doet mij nu al uitzien naar de oogst van dit jaar.
Op naar de 100 Kg!

5 januari 2019

Op weg



Ik liep het aan te zien 

bang en tevreden, 
mijn voeten als goede liên 
liepen beneden.


Vaak denk dat veel mensen continu op zoek zijn.
Yoga, een godsdienst, fitness, materialisme, reizen, klankschalen, cursussen naar binnen, kijken; ik weet niet wat.
Ik weet niet wat ze zoeken.
Is er binnen jezelf niet de weg te vinden om je leeg te maken?
Om een vorm van geluk te vinden?
Of een mate van tevredenheid?
Ik denk  dat mijn voeten als goede liên, mij op de goede weg houden.
Lopen is een goede manier van gaan.
Althans voor mij.
Zodoende kom ik er wel.
Dat geloof ik.

4 januari 2019

Fazant

De meeste fazanten die ik heb gezien lagen op mijn bord.
Nu loopt er een fazantenhennetje voor mijn huis.
Ik heb haar in de tuin van de buren gejaagd en strooide haar wat broodkruimels toe.
Hierop reageerde zij gretig: het bewijs dat het een gefokt exemplaar is, bedoeld voor de jacht.
Ik heb haar een voorspoedig nieuwjaar toegewenst en hoop dat zij het voorjaar haalt.
Zal ik haar melden op https://observation.org?
Laat ik het maar doen, als souvenir.

3 januari 2019

Rijbewijs 2

Vanmiddag viel ik bijna van mijn stoel.
Ik opende mijn mailbox.
Ik schrok in eerste instantie omdat ik een bericht aanzag voor een verkeersboete.
Echter . . . . een jaar geleden heb ik een aanvraag ingediend voor een nieuw rijbewijs; 
een jaar geleden! (zie mijn blog Rijbewijs 1).
Vandaag brengen die nijvere Franse ambtenaren mij beleefd op de hoogte dat mijn aanvraag gehonoreerd gaat worden met het in productie nemen van het begeerde document.
Ik ga mij beraden hoe ik zoveel ijver kan belonen.
Alhoewel, eerst zien en dan geloven!