21 januari 2017

Pret van een eigen bidet.

Vandaag was er op de radio NPO1 in de Nieuwsshow een uitzending met als item "Handleiding voor de wonderen wereld van het Japanse toilet".
Deze uitzending is hier terug te luisteren.
Geïnterviewd over dit onderwerp werd Johan Molenbeek, universitair hoofddocent aan de TU Delft.
Smetvrees is mij niet geheel vreemd  en ik noem dan ook de handeling aan eind van het toiletgebruik eerder uitsmeren dan afvegen.
Ik bezit daarom al bijna twintig jaar een automatisch bidet, of beter elk toilet in huis is ervan voorzien.
In het radioprogramma werd af en toe behoorlijk lacherig gedaan over het bezit van een bidet, iets wat in Frankrijk eerder regel dan uitzondering is.
De deskundigheid van de deskundige was af en toe twijfelachtig.
Zo wist hij het waterverbruik van een bidet niet te noemen en ook de prijs was hem onbekend.
Neemt niet weg dat er na het verdwijnen van de vlakspoeler wellicht het bidet aan de Nederlandse toiletcultuur wordt toegevoegd.
Om op de hoogte te blijven: http://www.dutchtoilet.com/

20 januari 2017

Obama


Ik geloof dat president Obama geen slechte president voor de VS is geweest.
Er zijn vast een hoop zaken te noemen die beter of sneller hadden gekund, vast wel.
Maar ik geloof dat er, zeker voor Amerikaanse begrippen, een ongelooflijke fatsoenlijke vent aan het roer stond. Zonder een moraalridder te zijn heeft hij op dat gebied zeker historie geschreven.
Een unieke regeringsperiode wordt nu afgesloten en daarbij bekruipt mij een duister gevoel . . .

18 januari 2017

Aleppo

 
Aangeplante bossen bestaan hier voornamelijk uit pijnbomen, te weten Pinus halepensis.
Een boomsoort die een beetje op de grove den lijkt en zich makkelijk via zaailingen vermeerdert.
Gelukkig verbrandt er in het zomerseizoen met enige regelmaat hier en daar wel een bosperceel, waardoor het allemaal niet te monotoon wordt. 
Lopend door het bos realiseerde ik mij zojuist dat de Nederlandse naam van deze boom Aleppoden is; de den uit Aleppo. 
Ineens nemen mijn gedachten een andere wending en ik vraag mij af hoe het er nu aan toe gaat in Aleppo.
De zwaarste strijd is gestreden en weg zijn de journalisten.
De bomen zullen wel verbrand zijn . . . 
maar van alle ellende zal dat het minste zijn.

15 januari 2017

Jachtvragen

Een vreemde plek ontdekte ik vandaag.
Waarvoor zoveel lege jachtpatronen?
Wanneer zat hier een jager?
Wat doet hier een stoel?
Door de zitting gezakt?
Wat kon hij niet raken?
Zou hij verdrietig zijn?
Wat deed hij hier?
Komt hij terug?
Doet hij het?
Opruimen?

8 januari 2017

Inburgering

Het is bijna niet meer leesbaar, maar er staat RESERVE de CHASSE, oftewel: Rustgebied.
Nou ja rustgebied.
Hieronder versta ik een gebied dat in elk geval afgesloten is voor motorcrosser, quads, loslopende honden enzovoorts.
Hier is een rustgebied een plek waar het verboden is te jagen.
Naast het crossen met motor en quad, vinden hier namelijk op gezette tijden rave-party's plaats waarbij horen en zien je vergaat.
Maar dat mag, omdat het op privéterrein gebeurt. 
En omdat er niet meer dan 50 gasten komen geldt het als een soort verjaardagsfeestje.
Een schot hagel door het bord geeft de boodschap een extra accent.
We zijn in Frankrijk en het lukt mij steeds beter mij hierover niet meer te verbazen of op te winden.
Ja, de inburgering maakt grote stappen

7 januari 2017

Koud

Twee uitersten zag ik vandaag.
Bloeiende amandelbomen en rijp in de middag.
Natuurlijk allebei bijzonder en een teken van de opwarming van de aarde.
Het is op dit moment op uitzonderlijk veel plaatsen in Europa ergkoud en dat is juist een bijkomend verschijnsel van de opwarming van de aarde.
Ik keek vanavond nog even naar het weerbericht. 
Het toonde mij de weerman die weer de obligate uitleg gaf over hoge en lage drukgebieden en daarmee duidde hij het weer.
Hierbij laat hij onvermeld dat een grote motor achter het weersysteem de jetstream is.
Doordat de temperatuur in het Noordpoolgebied relatief hoog is, volgt de, normaal vrij gelijkmatige, baan van de jetstream nu een sterk meanderende koers. 
Hierdoor dringt op dit moment polaire lucht tot in het diepe zuiden van Europa en daarmee zijn mijn waarnemingen van vandaag verklaard.

6 januari 2017

Zaterdagavond

Wij gingen in het bad van groot naar klein
gewassen in het water van de ander
een ketel heet water erbij - water verander!
ik stap in schuim vol van ons samenzijn

ik werd gewassen met ruwe streken
met water dat al lang vergeven was
van vlokkig vuil waarin ik poel en plas
schoon ondergoed eens in de weken

Sinds ik een douche heb denk ik soms vol spijt:
ik sta alleen -  het water fris en onversneden
valt op mij neer - want nergens wast dit heden
nooit meer zo schoon als in de kindertijd
toen wij ons rillend voor het bad ontkleedden
Ik sta alleen en staar in de vergetelheid.

5 januari 2017

Zakdoekherinnering

Ik heb vijf weken geleden een gemeen virus opgelopen dat nu al weken de oorzaak is van een flinke verkoudheid. Ik heb mijn bronchiën er bijna uitgehoest, maar nu ben ik aan de beterende hand.
In die vijf weken heb ik heel wat zakdoeken (zie blog 20 november 2008) moeten gebruiken.
Zelfs is een "stille" voorraad aangesproken.
Zo kom je nog eens een zakdoek tegen die je bijna niet meer kent.
Ik moest diep in mijn geheugen graven om te ontdekken hoe deze zakdoek in mijn bezit is gekomen.
Eind jaren tachtig werd er over de A50 op landgoed Varenna het eerste ecoduct in Nederland gebouwd. Om hiervan voorbeelden te vinden was een reis naar Zwitserland nodig, dichterbij bestonden zulke constructies niet. We spraken toen overigens over een cerviduct, omdat het vooral was bestemd om de trekroutes van edelherten te behouden. 
Jaren is de benutting ervan door verschillende diersoorten gevolgd en geëvolueerd. 
Ook internationaal kreeg deze passage bekendheid en op een zeker moment leidde ik er de Japanse minister van natuurbescherming met zijn gevolg rond. Aan het einde van de excursie namen we aan de rand van het bos afscheid van elkaar. Dit ging gepaard met het uitruilen van relatiecadeautjes, waaronder deze "ecologische" zakdoek.
Zo bracht een verkoudheid vergeten herinneringen naar boven. 
En terwijl ik dit schrijf schiet mij nog een soortgelijke belevenis te binnen.
Ook de Mongoolse minister van natuurbeheer heb ik eens op bezoek gehad. 
Het was een wat boertig type, die vooral in het beheer van edelherten was geïnteresseerd.
Ik liet hem de verschillende voorzieningen ten behoeve van edelherten in het terrein zien, waaronder het ecoduct. Nadat ik hem zo ongeveer alles wat er over herten had bijgepraat was er ook met hem het rituele afscheid. Ik kreeg van hem een hoedspeld die al jaren geleden met hoed is verdwenen. Wat mij wel is bijgebleven was zijn laatste vraag: "Waarom zagen jullie de geweien van de herten niet af als het nog in de bast zit?"
Ik was met stomheid geslagen.
Deze minister was duidelijk een han-chinees of hij had de commerciële inslag daarvan.
Zijn opmerking gaf blijk dat natuur in zijn ogen een verlengstuk van de landbouw was en dat iets waarvan je geld kon maken, geoogst moest worden.
Van mijn uitleg die dag had hij niets begrepen en had hem niets opgeleverd. 
Waarschijnlijk vertelt hij nu thuis dat die Hollanders maar domme jongens zijn.
Wat jammer dat het natuurgebied de Oostvaardersplassen toen nog niet bevolkt was met de hertenpopulatie die daar thans huist. Wat een kapitaalsvernietiging zou hij dat hebben gevonden!
Wat een zakdoek naar boven kan brengen . . . 

4 januari 2017

Winterdepressie

Ruim vijf jaren woon ik nu in Frankrijk.
Omdat ik in Nederland nooit een leven heb geleid als een gepensioneerde, vind ik het lastig om objectief vast te stellen wat het verschil is om hier of daar te leven; daarvoor is het verschil tussen voor en na de pensionering te groot.
Maar laat ik eens op zoek gaan naar verschillen die ik opmerkelijk vind.
De lengte der dagen is zoiets opmerkelijks.
Op 21 december komt hier de zon op om 08.18 uur en gaat onder om 17.14 uur.
In Nederland is dan de zonsopkomst om 08.43 uur en de ondergang om 16.25 uur.
Op de kortste dag van het jaar is de daglengte in Zuid-Frankrijk dus 1.14 uur groter dan in Nederland. Omdat in de winter de schemertijd naar het zuiden toeneemt is het verschil in daglengte inclusief schemertijd nog groter: 12.39 uur tegen 11.05 uur; ruim anderhalf uur langer!
Bedenk daarbij dat het aantal onbewolkte dagen hier aanmerkelijk groter is dan kan ik vaststellen dat ik hier aanmerkelijk meer moeite moet doen om in een winterdepressie te geraken dan in het Noorden.

3 januari 2017

Niet-stemmers

Vaak heb ik aan Fransen moeten uitleggen dat Nederland een democratisch land is.
Nederland is voor Frankrijk te klein om ook maar enig gewicht in de schaal te leggen.
Zij weten praktisch niets van ons land en als zij er al iets van weten betreft dat Geert Wilders.
Mijn uitleggen had veel van ontkennen: Nee, onze koning heeft niets te vertellen, Nee, de Commissaris van de Koning heeft ook geen politieke macht van betekenis en nee, de door de Kroon benoemde burgemeester evenmin.
Ik geloof niet dat het echt begrepen werd.
Dit jaar dreigen zich voor de verkiezing van de Tweede Kamer 80 partijen verkiesbaar te stellen.
Ik hoor steeds dat de politiek zo ver van de mensen is verwijderd, maar het lijkt wel of iedereen een eigen partijtje wil oprichten.
Zelfs advocaat Plasman begint een partij.
Hij wil de stem van de niet-stemmer.
Kan het nog gekker?
Hij wil dus de stemmen van de stemmende niet-stemmer, een contradictio.
En wat gaat hij daarmee doen?
Niets, behalve zijn bankrekeningnummer afgeven bij de administratie van de Tweede Kamer.
Volgens mij wordt de stemmende niet-stemmer perfect bedient door Wilders, die doet immers ook niets, zeker niet voor zijn electoraat.
Het wordt weer tijd voor boer Koekoek en Hadjememaar . . . als het niet zo droevig was zou ik er moeten lachen!
En uitleggen, is een onmogelijke zaak geworden!

1 januari 2017

Nieuwjaar

Het is nieuwjaarsdag.
Beetje vol van oliebollen.
Tijd voor een eerste wandeling onder een stralende zon.
In de berm schittert een Cistus albidus.
Maanden vroeger bloeiend dan normaal.
Een mooie bloem, een mooi voorteken voor dit jaar?