26 juni 2012

Rouw

Voor mij liggen drie rouwbrieven uit Nederland.
Een familielid, een goede vriend en een goede kennis.
Er is gebeld, gemaild.
Op zulke momenten is mijn vaderland erg ver weg.
Een brief schrijven, papieren troost willen bieden.
Lastige momenten die ik niet had voorzien.
Ik merk tegelijk dat rouwen tegenwoordig heel verschillende vormen kent.
Met het verlaten van het bekende tradities, wordt gezocht naar nieuwe vormen die uiteindelijk weer heel veel lijken op wat vertrouwd was.
Hopenlijk werkt dat.

23 juni 2012

Frankrijk-Spanje

Vanmiddag was de jaarlijkse wedstrijd jeu de boules op het plein voor mijn huis.
Na de wedstrijd kwam de apéro, gevolgd door het EK voetbal met grillade.
Mijn tv-antenne werd aangesloten op het grootste scherm dat in het dorp aanwezig was en zo keken we met z'n allen hoe Frankrijk van Spanje verloor.
Het gebrek aan chauvinisme was voor een Hollander ronduit stuitend.
Maar ja, alleen van rugby en stierenvechten raken ze hier pas echt van aan de kook.

21 juni 2012

Alpenmarmot

Meer dan twintig jaar geleden zag ik op de helling van de Zamang voor het eerst met mijn kinderen een gems,
Vandaag was ik op dezelfde plek met Matthijs.
In de plaats van de gems zagen we nu een alpenmarmot.
Hij was gebiologeerd door Tanna, die op haar beurt gefascineerd was door sneeuw in de zomer.

20 juni 2012

Zamang

Op 4 juli vorig jaar stond ik op de top van de Zamangspitze met een afschuwelijke afdaling voor de boeg.
Nu sta ik op de Bielerhohe.
Het is bewolkt.
Plotseling is er een gat in de wolken en even word ik begroet door de Zamang voor de wolken zich weer aaneen sluiten.
Kennelijk had de berg wat goed te maken!

19 juni 2012

Om een belofte in te lossen vertrokken we vandaag naar Oostenrijk. Een rit van 1.000km.
Vroeg opstaan dus.
Tot mijn verrassing werden we uitgezwaaid door onze "huis-gekko".
Buiten tegen het vensterglas zat hij de ochtendzon op te wachten.
Ik had mij al zorgen over dit beestje gemaakt.
In oktober had ik hem voor het laatst gezien.
Een paar weken geleden spotten we in een steegje verderop voor het eerst dit jaar een gekko.
Fotograferen liet hij zich niet, zodat we geen bewijs hadden.
Mijn dorp is eigenlijk geen geschikt leefgebied voor gekko's omdat er geen water in de buurt is waardoor hij strenge kou kan overleven.
Tarentola mauritanica
Enfin, het bewijs is geleverd!

18 juni 2012

Dicht bij huis

Er is een verhaal van Edgar Allan Poe waarin in een woning naar een brief wordt gezocht.
Het is bekend dat de brief slim is verstopt.
Overal wordt gekeken, behalve in de brievenstandaard.
Gestoken in een oude enveloppe staat de brief daar onopvallend te wezen.
Ik moest hieraan denken toen ik in een wijngaardje dicht bij huis deze schuilhut vond.
Zo vaak langs gelopen zonder dat ik hem zag.
Renault Dauphine?

Morgenster

Weer zo'n determinatie-probleempje.
Een morgenster.
Na veel getob kom ik uit op Tragopogon dubium Scop.
Mijn Franse flora T. major, T. dubius ssp. campestris ).
Hieruit blijkt maar weer eens te meer dat Ruud van de Meijden gelijk had toen hij zei dat de Fransen met hun flora zeker vijftig jaar achterop lopen.
Dit gaat ook op voor hun kennis van de actuele nomenclatuur.
Ik neem dus even zijn flora ter hand en kom uit op Bleke morgenster, T. dubius.
Tot zover de namen, maar is het ook werkelijk de bleke morgenster?
Qua groeiplaats zou het juist kunnen zijn, droge zandige grond en niet voorkomend in noordelijke streken en daarom in Nederland zeer zeldzaam
Wie het beter weet mag het zeggen!

10 juni 2012

Flora

Voor J.R. en al zijn moniboys,
om te laten weten dat ik jullie mis.
Ik hield dit jaar vakantie met een Flora
Een prachtboek en een groot succes bij mij
Ik taalde niet naar oudromeinse fora
Ik zocht de nieuwste lichting akelei

Ik deed niet mee aan zonnebraderij
Ik maalde niet om Fraulein of signora
Ik trok langs bos en berm, door hei en wei
Ik was een man van flora et labora

Wilde bertram, judaspenning, esparcatte, bottelroos
Kale jonker, dolle kervel, schapenzuring, eendenkroos,
Guichelhei in rood en blauw, sleutel-, dotter-, boterbloemen
Vrouwenmantel, vetblad, veenbes, veel te veel om op te noemen

Ik ben niet bruin geworden, maar wat was het interessant
Met de Flora in de hand kruipt men door het ganse land
Ivo de Wijs

7 juni 2012

Grandparents

Vanaf maandag is onze dochter met ons eerste kleinkind voor een week in huis.
Wat blijkt, zo'n hummel van anderhalve maand heeft weliswaar niets in te brengen, maar bepaalt wel het totale ritme van de dag.
Dus als er af en toe een blogje minder wordt geschreven, ik hoop dat het mij vergeven wordt.
Mevrouw L. en ik moeten behoorlijk wennen aan onze nieuwe rol als mammi en pappi!

2 juni 2012

Supermarché


Straks kan ik ze weer zien, mijn landgenoten die de weg nog moeten leren kennen in de mij inmiddels bekende supermarkten.
Altijd manifesteren zij zich als een hecht gezin.
Zij in een oversized gebleekt katoenen overgooier (lekker makkelijk op vakantie), hij in een kast van een bermuda die is geconstrueerd uit restjes stof met regenboogkleuren (in elk geval rood, wit, en blauw) en de voeten met witte sokken (met randje) gestoken in witte schoenen (Schoenenreus).
Het echtpaar wordt omringd door hun kroost in soortgelijke outfit.
De mannelijke pubers met sproetenkoppen, blonde bebop en harige benen en aan hun zusters is duidelijk te zien dat Hollandse zuivel een weldadige invloed heeft op het uitvergroten van contouren.
Schreeuwerig melden de jonge verkenners de weg naar de  Duopenotti en dat die stomme Fransen geen melkchocoladehagel verkopen.
Maar zo ver is het nog niet.
De supermarkt oogt nog autochtoon.
Als ik mevrouw L. begeleid tijdens haar inkopen, wandel ik door de gangen mijn eigen route, zodoende ontdek ik nog eens wat.
Tenslotte komt het moment waarop ik denk dat het verzamelen van inkopen zijn voltooiing nadert en ga ik op zoek naar mevrouw L.
"Wat voor kleur vest of bloes draagt zij vandaag?"
Ik doorloop het middenpad en speur de zijpaden af.
Altijd weer een verrassing als ik haar binnen gerede tijdspanne terug vind.
Het is mij eens overkomen dat ik haar in een Intermarché niet meer vond, weg, verdwenen, opgelost.
Wat kan de aanleiding zijn geweest dat zij mij zonder achterlating van een bericht (Allo, allo, Monsieur Linde Ă  l'acceuil s.v.p.!) heeft verlaten?
In lichte paniek verliet ik de winkel om te kijken of onze auto nog op de parkeerplaats stond.
Goddank!
Terug in de winkel vonden we elkaar op de visafdeling en sloot haar ontroerd in mijn armen.
"Wat is dat nu gekkie?" vroeg zij mij.
Voor mij reden genoeg om thuis te blijven als er inkopen moeten worden gedaan.

1 juni 2012

Franse Heukels

De maand juni is een onbekende tijd voor mij in Frankrijk en die ga ik nu dus voor het eerst meemaken.
De dag begon al mooi met de waarneming van een scharrelaar.
Altijd een fantastische vogel die zo uit een dierenpark lijkt te zijn ontsnapt.
In de berm van mijn wandelweg maakte ik dit kiekje van een Centaurie.
De omwindselblaadjes hadden geen franje, maar eindigden in een soort kwastje of sterretje van vijf lichte doornen.
Dat was lastig determineren, want de Heukels en de Eggelte hadden deze plant niet in huis.
Dus zoeken in La Flore de France en daarin vond ik hem:
Centaurée rude C. aspera L.
Ressemble un peu à une centaurée noire à tige couchée, à fls ext. non rayonnantes, mais flles sup. parfois pennatilobées, et bractées de l'inv. jaunâtres, munies de 3-5 épines rougeâtres, écartées ou réfléchies. Bisanuelle.
Terraina vagues, rocailles, sables maritimes, spontanée dans le Midi, adv. ailleurs. Ga. (sud de la Loire) VI-X
Een "hell of a job" dat napluizen in de GUIDE DES PLANTES A FLEURS de l'Europe occidentale uit 1964.
Maar doordat ik dit boekje ter hand moest nemen las ik nu pas voor het eerst het gedicht van C.  Favanger waarmee deze flora belerend begint:

Lecteur un peu pressé, féru de connaissances,
ne te sers pas du livre, avant d'avoir bien lu
les pages du début où l'aimable science
à tes yeux se découvre en un style simple et nu.

Si, peinant sur une herbe aux Ă©pillets diffus,
tu n'atteins pas d'amblées la pleine certitude,
n'accuse pas les auteurs, ne maudis pas leur us,
prends une loup et regarde avec sollicitude.

Surtout n Ăłublie jamais que le desert avance
sur ce globe que les hommes s'empressent d'exploiter,
ne détruis pas les plantes car elles sont en puissance
le pain de tes enfants, de la Terre la beauté.

Ik zal mij deze lessen ter harte nemen en naast het hondenfluitje ook weer de loupe om mijn nek hangen en een flora in de rugzak!
Overigens, deze Centaurea aspera heet in het Nederlands Travalera.....lijkt wel een dansje.