26 november 2017

Zondagmorgen

Het is zondag.
Uit de radio klinkt OVT waar ik deze keer niet naar luister,
maar ik herschik de boeken in mijn bibliotheek.
Het zijn meer dan tweeduizend titels waar ik mijn ogen langs laat dwalen.
Ik sorteer thema's zo goed mogelijk bijeen en op alfabet.
Ik zoek naar boeken die ik weg kan doen.
Boeken die hun plaats zullen geven aan titels die op de grond staan gestapeld,
in afwachting van een plek op een plank.
Regelmatig talm ik met een boek.
Heb ik dit eerder gelezen, is het waard te bewaren, om ooit te herlezen, is het een naslagwerk dat niet door Google vervangen wordt?
De titel Edelman-Bedelman, gedichten van Michel van der Plas, valt open bij:

EEN DROOM

Ik droomde deze nacht een nieuwe droom:
dat ik ontwaakte voor de kathedraal
waar, aan de gevel boven het portaal,
een vogel nestelde in een stenen boom.

Adam en Eva stonden met de vrucht
onder de takken; maar de vogel floot,
tegen zijn graf in, tegen zijn eigen dood,
en roekeloos als op een vrije vlucht.

Ik ben niet wakker. Het is nog geen dag ,
maar ik wil denken aan die droom, ik wil
geloven dat ik ervan leven mag,
morgen misschien, eenmaal als ik lag stil
stil gelegen heb in uw toereikendheid,
onze Vader die in de hemel zijt.

Een mooi gedicht, overdenk ik
en geef het boek een nieuwe plaats.

Geen opmerkingen: