Het nieuwe jaar begroette mij met veel geknal en gedonder in Leiden.
Ik ben dus voor het eerst na acht jaar in Nederland.
Al in oktober hoorde ik er de eerst brisantbommen tijdens de nachtelijke uren.
Naarmate de datum van 31 december dichterbij kwam nam het aantal dreunende explosies toe.
Op oudejaarsdag vanaf de late middag veranderde mijn leefomgeving in een waar oorlogsgebied.
Een niet aflatend geknal en gedreun deed de ruiten trillen.
Wat maak ik mee, heb ik dit ooit zo beleefd?
Ik neem toch aan dat het merendeel van de Nederlandersr niet blootgesteld wensen te worden aan de terreur van een minderheid?
Het is nu 12 uur nieuwjaarsdag.
De eerste knallen laten zich alweer horen.
Ik lees het nieuws dat de minister van justitie Grapperhaus nadenkt over een algeheel vuurwerkverbod.
Ik weet bijna zeker dat onze bestuurders eerder zullen zwichten voor de macht van de vuurwerklobby dan te luisteren naar de stem van een meerderheid van de bevolking.
Maak vooral van ellende een traditie!
1 opmerking:
Om mij heen hoor ik al jaren de roep om een vuurwerkverbod en zelf ben ik ook geen fan van dat geknal. Gisteren was het ronduit vervelend om de hele avond in de herrie te moeten zitten maar gelukkig was het vandaag alweer stil.
Toch vraag ik mij af of ik nu toevallig alleen met mensen omga die het ook vervelend vinden (soort zoekt soort) en wie nu eigenlijk de minderheid is, zij die vuurwerk willen of zij dit het maar niets vinden de hele dag.
Voor ons is het duimen dat het binnen een paar jaar (en het liefst gelijk volgend jaar) wel voorbij zal zijn.
In ieder geval wens ik je verder een rustig en vredig 2020.
Een reactie posten