
Het ontneemt me mijn blik naar voren.
Er ontstaat een angst iets uit het verleden niet mee te nemen naar de toekomst; laat ik maar weer een nieuwe harde schijf kopen, dan geeft me dat weer een beetje rust.
Heerlijk waren de mapjes met negatieven, je pakte ze zo uit de schoenendoos. Zonder hulpmiddelen hield je een negatief tegen het licht, geen beeldscherm tussen mij en het geheugen van celluloid en ik werd vervuld met herinneringen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten