Van teveel drama blijft een mens niet optimistisch en af en toe wegkijken lijkt mij heel menselijk.
Ik doe mijn best, om deze laatste maand dat ik hier woon, extra van de tuin, de weilanden, het bos en zijn bewoners te genieten.
Ik opende de deur van de paardenstal, keek omhoog en zag direct de omvang van het drama boven mij.
Elk jaar komen er zo'n drie tot vier nestjes boerenzwaluwen groot in de stal en dat maakt mij blij. Zwaluwen op het erf brengen immers geluk?
Nu is op enig moment de deur van de stal gesloten. De jongen waren inmiddels bijna volgroeid maar verbleven nog op het nest, verzorgd door hun ouders. Hoeveel wanhopige rondjes heeft de ingesloten moeder door de stal gevlogen op zoek naar een opening om voedsel voor haar hulpeloze jongen te halen? Uiteindelijk is zij uitgeput teruggekeerd op haar nest en daar met haar jongen van honger en dorst gestorven.
Nu ik dit schrijf komen de tranen in mijn ogen en maak ik mij zulke verwijten.
Het eerste dat ik ga doen is een raam inslaan waardoor zoiets nooit meer kan gebeuren!
2 opmerkingen:
Ah goshie! Pittig, ook voor jullie.... Zo opende ik twee jaar geleden de deur van de bar en bleek er onder de deur en wat varenblad een dikke pad te zitten die ik letterlijk verpulverde onder de openende deur. Het was een verschrikkelijk en walgelijk gezicht en het heeft een tijdje geduurd voor ik hier 'klaar' mee was.
ipv een raam inslaan een zwaluwraampje maken??
Aaaah, dat zou mij ook achtervolgen...zo zielig. Dat van die pad van 10 klinkt echt jakkie, maar is ook zielig natuurlijk
Een reactie posten