Laten we hier maar gaan zitten.
Nee, we zouden naar de plek gaan waar we altijd zitten als we hier zijn.
We zijn nu toch hier?
Nee, hier hebben we nog nooit gezeten.
Waarom wil jij toch altijd verder rijden?
Ik wil helemaal niet verder rijden.
Dat wil je wel!
Ik wil alleen maar naar "ons" plekje.
Dat is bezet, dat zie je toch, daar staat nu die witte auto.
Dan rijden we iets verder.
Toe maar, nog verder rijden.
Prima, ik keer nu om, jij je zin.
Ik hoef mijn zin helemaal niet te hebben, rij nou maar door naar die plek van jou.
Die plek van ons!
Goed, wat jij wil, die plek van ons.
Nu zijn we al gekeerd, jij je zin, je gaat hier maar zitten, dat wilde je toch?
Wat is er dan mis met deze plek?
Er is helemaal niks mis mee, maar hier wilden we niet heen.
Jij niet heen.
Wij!
Zit nu niet te mokken.
Ik mok niet.
Waarom kijk je dan zo ongelukkig?
Omdat we elkaar totaal niet begrijpen, hoeveel woorden we ook gebruiken.
Ik begrijp jou heel goed, maar als jij mij niet wilt begrijpen, ook prima.
Als jij mij zou begrijpen, dan was je met mij naar ons plekje gegaan.
Nou moet je ophouden. Wie is hierheen gereden en hier gestopt?
Laten we nu even ophouden langs elkaar te praten.
Ik vind mijzelf anders behoorlijk duidelijk.
Duidelijk wel ja, maar behoorlijk?
Gaan we grof worden?
Nee, ik voel me alleen zo verdwaald.
Wat krijgen we nou weer. Waarin dan wel?
In the tunnel of love!
2 juli 2012
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten