Verzonken in de nacht. Zoals je soms het hoofd buigt, zo geheel en al verzonken in de nacht. Overal slapen mensen. Een kleine vertoning, een onschuldig zelfbedrog, dat zij in huizen slapen, in stevige bedden, onder een stevig dak, uitgestrekt of in elkaar gekropen op matrassen, op lakens, onder dekens, in werkelijkheid hebben zij elkaar ontmoet zoals eens, vroeger en zoals later in onherbergzaam gebied, een legerstede onder de blote hemel, een ontelbaar aantal mensen, een leger, een volk, onder de koude hemel, op de koude grond, neergevallen waar ze vroeger stonden, het voorhoofd tegen de arm gedrukt, het gezicht naar de grond, rustig ademend. En jij waakt, jij bent een van de wakers, je vind de andere door te zwaaien met het brandende hout uit de takkenbos naast je. Waarom waak je? Iemand moet waken, zeggen ze. Iemand moet aanwezig zijn.Kafka
Geen opmerkingen:
Een reactie posten