Ik vind het elke keer weer vreemd, als ik de deur van mijn huis in Zuid-Frankrijk open. De dag daarvoor heb ik de deur van mijn "thuis" achter mij dichtgetrokken en een dag later doe ik 1400 km verderop de deur van mijn "thuis" open.Het is altijd op beide plekken echt thuiskomen.
Enfin, de thuiskomst was deze keer toch wat koeler dan anders.
Nadat ik de oliekachel had aangestoken, begon deze al snel kuren te vertonen.
Dit was het begin van enorm veel gesleutel,kou en overlast.
In Béziers kocht ik bij de Emmaüs een kopie van mijn kachel en hieruit heb ik de carburateur gesloopt en in mijn kachel geplaatst. Dat leek te werken, althans een aantal dagen. Nadat ik de brandketel had schoongemaakt brandde de kachel als een waanzinnige en voor ik het in de gaten had stond de kachel te loeien te midden van een grote plas olie en dit alles werd begeleid door het brandalarm dat bovenin het trappenhuis afging.
Alles is uiteindelijk opgelost en ik mag mij nu specialist in Toby-carburateurs noemen. Inmiddels ken ik elk onderdeeltje tot op de tiende millimeter en kan ik het apparaat met een blinddoek in elkaar zetten.
Het zal dagen duren tot mijn handen niet meer naar dieselolie ruiken.
Overigens, ik vind Toby meer een naam voor een terriër-achtige reu!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten