Voor een nachtmis moet je hier naar de grote stad. Op het platteland hollen de pastoors zoveel verschillende kerken af, dat ze rond elf uur uitgeput onder de wol kruipen. Althans die indruk heb ik gekregen. Om negen uur zat ik in een overvolle kerk in Bize. De pastoor kwam op de laatste minuut binnengehold en kon even uitblazen tijdens de eerste gezangen en het kinderspel. De halve jeugd van Bize was uitgedost als herder en een paar engeltjes.
Na de lezing van Lucas was de pastoor er weer helemaal bij. Hij pakte flink uit over de aandacht voor de foie gras en het gebrek aan saamhorigheid in de samenleving.
Ik lees momenteel mijn sinterklaascadeau: Godenslaap van Erwin Mortier. Ik weet niet waarom, maar tijdens de preek kon ik het volgende fragment uit dit boek niet uit mijn gedachten zetten:
"Het leven is simpel. Ik heb er geen dure woorden voor nodig. Het is de vaat doen. Een mens maakt borden vuil, wast ze schoon, wrijft ze droog, bergt ze weg, haalt ze weer uit de kast, maakt ze vuil, wast ze schoon, wrijft ze droog, bergt ze weg en haalt ze weer uit de kast, en op een dag valt de hele stapel uit je handen."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten