Alweer september

Altijd weer dat septembergevoel.
Echter voor het eerst van mijn leven zonder natte schoenen in de morgendauw.
In tegenstelling tot de Ugchelse Berg, waar ik elke morgen mijn ochtendwandeling maakte en steevast drijfnatte schoenen opliep, loop ik nu op de Mont des Oliviers zonder  hinder van dauw, dat is hier duidelijk een zeldzaamheid. Zo zeldzaam dat ik in de achttien jaar dat ik hier vertoef nog nooit morgendauw heb meegemaakt.
Het gedicht van Hesse over dit natuurverschijnsel dat zich vooral in de herfst (van het leven) manifesteert.
Geen dauw dus hier, maar dat neemt niet weg dat ik menigmaal, op mijn wandelingen deze maand, zijn gedicht "September" reciteer.