19 maart 2016

Starbucks

Het probleem van smaak is referentie.
Een goede cognac, is die te vergelijken met een goede cognac van 100 jaar geleden?
Is een lekker gekookt kippeneitje, net zo smakelijk zoals het eitje van 100 jaar geleden?
Is Goudse half-belegen vergelijkbaar met die van 100 jaar geleden?
Zijn het niet de voedselproducenten die meer en meer mijn smaak gaan bepalen en manipuleren?
Hier moest ik aan denken toen ik deze week las dat Starbucks van plan is om zich ook in Italië te vestigen.
Starbucks: met hun verschroeide koffiebonen, hun aanbod met honing- en vanillearoma's in hun te grote koffiebekers.
Godbetert . . . Starbucks in Italië!
Ik houd van koffie, of beter, van goede koffie.
Ik koop mijn bonen ongebrand, bij een handelaar die de wereld afzoekt naar de smakelijkste arabica's.
Thuis brand en melengeer ik deze bonen zelf.
De koffie die ik drink is nooit langer dan twee dagen ervoor geroosterd.
Ik ben geen snob!
Ik weet echt wel iets van koffie, ik ben geen snob en geloof mij: Starbucks heeft niet alleen de kleur van shit . . . .
Wie weet zien we straks in Milaan, Rome en Napels de snelle juppen interessanterig met een koffiebeker van Starbucks door de stad lopen. Met een laptop onder de oksel en met een gezicht van "Kijk mij eens druk en onmisbaar zijn.....  Kijk naar mij, ik ben net een Amerikaan!
Nee, ik heb geen tijd om rustig van een espresso te genieten in een lokale coffeeshop, ik ben immers net een Amerikaan!".
Ooit opende McDonald een hamburgertent op de Boulevard St.Michel in Parijs. In dit restaurant at ik mijn eerste en laatste hamburger. Ik stond versteld van de slechte smaak van brood, saus en vlees en ik was ervan overtuigd dat deze keten geen vaste voet op Franse bodem zou krijgen.
Welnu, nergens ter wereld, buiten Amerika zelf, worden inmiddels zoveel hamburgers gegeten als in Frankrijk. Elke dag gebruiken meer dan 1 miljoen Fransen de maaltijd binnen de muren van een McDo of een vergelijkbare keten
De strijd tegen het slechte eten, la mal bouffe, wordt nu op de Franse scholen met extra onderwijsuren in smaakontwikkeling gestreden. Wie rondkijkt in Frankrijk ziet echter dat die strijd helaas is verloren.
Nu maar hopen dat Italië van goede smaak blijft getuigen . . VIVA BARISTA!

1 opmerking:

Unknown zei

Not bullshit, just shit. Goed zo. Macdo de Montouliers