September

Als adolescent adoreerde ik een tijdlang Hermann Hesse, vooral vanwege zijn boek De Steppenwolf. Later werd Siddharta mijn bijbel en nog later leerde ik Hesse kennen als de tuinman en verdwaalde ik in het perk van zijn gedichten. Nu betrap ik mij er regelmatig op dat ik September reciteer terwijl ik in de herfstige zachte regen 's morgen met mijn hond langs de rozen naast het huis wandel.

Der Garten trauert,
kühl sinkt in die Blumen der Regen.
Der Sommer schauert
still seinem Ende entgegen.

Golden tropft Blatt um Blatt
nieder vom hohen Akazienbaum.
Sommer lächelt erstaunt und matt
in den sterbenden Gartentraum.

Lange noch bei den Rosen
bleibt er stehen, sehnt sich nach Ruh.
Langsam tut er die großen
müdgewordnen Augen zu.