Mijn kerk

Gisterenavond was ik uitgenodigd om in een klein comité mee te denken over de toekomst van onze kerk, vooral op missionair gebied.
Gevraagd werd wat voor rol de kerk zou moeten spelen binnen de maatschappij. "Rechtvaardig en oprecht en eerlijk, spiegel voorhouden, sociaal bewogen, zwakkeren helpen", waren de woorden die hierna klonken.
Ik vroeg mij hoe een kerk, die niet in deze tijd staat, deel kan nemen aan het maatschappelijk debat. Zit de maatschappij op zo'n kerk te wachten? Immers in welke mate is de kerk gericht op de Middeleeuwen of de Reformatie of de Verlichting en niet gericht op haar christelijke oorsprong en in welke mate concentreert zij zich op de huidige taken?
Ik vroeg mij af hoe een kerk, die zich van stereotype beelden van de vrouw bedient en vastgelegde rollen voor de geslachten voorschrijft, een kerk kan zijn van partnerschap, die ambt en charisma samenvoegt en vrouwen in alle kerkelijke ambten toelaat.
Ik vroeg mij af, hoe een kerk die eng confessionalistisch gericht is en toegeeft aan confessionalistische exclusiviteit, aan arrogantie van het ambt en aan afwijking van de gemeenschap, een open oecumenische kerk kan worden. Een kerk die de oecumene naar binnen toe praktiseert en eindelijk op veel oecumenische woorden ook oecumenische daden laat volgen, zoals erkenning van ambten, afschaffing van alle excommunicaties en die een volledig eucharistische gemeenschap nastreeft.
Ik vroeg mij af, hoe een eurocentrische kerk, die zich de exclusiviteit van de christelijke aanspraken heeft toegeëigend en een Romeins imperialisme vertegenwoordigt, een tolerante kerk kan worden die respect heeft voor de waarheid die altijd groter is en daarom ook probeert te leren van andere godsdiensten en die aan de nationale, regionale en lokale kerken een aanzienlijke autonomie toestaat.
Mij dit alles afvragende kom ik tot de gevolgtrekking dat de kerk niet anders verdient dan de weg te vervolgen die zij reeds vele jaren gaat: de weg naar een steeds kleinere geloofsgemeenschap. Kerk na kerk zal gesloten worden.
Steeds kleiner zal de kring rond het licht worden, zo klein dat wij elkaar uiteindelijk zullen herkennen binnen de cirkel van dit licht.
Pas vanuit die positie zal de groei naar een vernieuwde kerk mogelijk zijn!