Opnieuw thuis

Toen ik afgelopen zomer Montouliers verliet omdat de zomervakantie er weer op zat, ging ik ervan uit dat we hier pas in de kersttijd zouden terugkeren. Toch zijn we er weer. De lange reis van 1300km viel mee deze keer en vanmorgen werden we wakker in een doodstil dorp. Na de ochtendwandeling in de heerlijke zonneschijn en zonder die eeuwige Hollandse dauw, waar ik zo'n hekel aan heb, nam Tanna bezit van het dorpsplein alsof ze niet weg is geweest. De wijnvoorraad is inmiddels aangevuld en de oogst van dit jaar uitgebreid besproken. Met de buurt zijn de nieuwtjes uitgewisseld en de roddelarijen bereiken een kookpunt. Altijd maar nieuwe ontwikkelingen, waarvan er helaas een aantal niet ten goede zijn. Enfin, alles verandert,dus waarom zou Montouliers een uitzondering zijn. De dorpskapper van vierennegentig is naar het bejaardenhuis verhuisd omdat hem de avonden te stil werden. De oude school wordt ernstig gerenoveerd. Het ontbreken van de benodigde vergunningen weerhoudt de eigenaar niet om voortvarend aan de slag te gaan. Een recente weduwnaar had binnen een half jaar een vriendin. Dit alles is weer stof voor de nodige achterklap van de dorpelingen. De economische ellende is hier totaal afwezig.