't Was ijzig koud, december Sinterklaasen jouw verpakt vertrek was de surprise
waarmee je zei: "Ik wil geen dromer, dwaas!"
Jij kon niet voor de naakte onschuld kiezen
Je eiste meer van waarheid dan een kind
per dag aan spel en speelgoed kan verliezen
Ik schrijf ook geen gedicht dat ooit begint
of eindigt met vostrekte overgave:
jij ken de taalstrijd niet, haar schrikbewind
In beelden draag ik zwaartekracht ten grave
Mijn weemoed moet de man in mij te baas
met dromen die eertijds dit kind omgaven:
geloof in God, Klaas Vaak en Sinterklaas
Geen opmerkingen:
Een reactie posten