Na het bad en het middageten Lourdes ontvlucht om het te verruilen voor de stilte van het hooggebergte. Het Cirque de Gavarnie werd al genoemd en geroemd door Victor Hugo; "C'est une montagne et une muraille tout à la fois; c'est l'édifice le plus mystérieux du plus mystérieux des architectes; c'est le colosseum de la nature: c'est Gavarnie!" en Georges Sand. Wij zijn hier meerdere malen geweest en om steeds enkel "sentimental journeys" te maken gaat te ver; aanleiding om dit keer ver voor Gavarnie linksaf te slaan richting Cirque de Troumouse. Wijder, maar minder hoog dan Gavarnie, vind ik het toch imposant. Sneeuw, schapen, koeien in diverse kleuren en verkoeling. Bij een berghotel nog een versnapering genuttigd en overwogen of we hier de nacht zouden doorbrengen. Niet dus, want die nacht sliepen we in Mane in de Haute-Garonne. Het was zo'n ouderwets hotel, dat al meer dan tweehonderd jaar van vader op zoon is overgedragen. De huidige zoon echter zal het bedrijf niet voortzetten volgens de praatgrage moeder des hotels. De ingewikkelde Europese regels zijn hieraan mede debet. Jammer, want zulke huiselijke hotels worden alsmaar schaarser. Vive Logis de France!
(zoals altijd: klik op de foto voor een groter beeld).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten