November

No shadow no stars
no moon no cars
November
it only believes
in a pile of dead leaves
and a moon
that's the color of bone

No prayers for November
to linger longer
stick your spoon in the wall
we'll slaughter them all

November has tied me
to an old dead tree
get word to April
to rescue me
November's cold chain

Made of wet boots and rain
and shiny black ravens
on chimney smoke lanes
November seems odd
you're my firing squad
November

With my hair slicked back
with carrion shellac
with the blood from a pheasant
and the bone from a hare
tied to the branches
of a roebuck stag
left to wave in the timber
like a buck shot flag

Go away you rainsnout
go away blow your brains out
November

Herfstgroen

Nu praktisch alle bladeren van de bomen zijn en de kortste dag nog slechts een maand voor ons ligt let ik extra op lente-achtige signalen tijdens mijn ochtendwandelingen door het bos. Doordat het bladerdak verdwenen is valt er beduidend meer licht op de bosbodem en daar profiteren braam, stekel- en adelaarsvaren en de opnieuw uitlopende bosbes van.
Wat mij nog niet eerder opviel, zag ik vanmorgen: kiemende eiken, nota bene wintereiken!

Lieveheersbeestjes

Het lijkt wel of elk jaar de invasies in de herfst steeds heftiger worden. Het begint al in de tweede helft van augustus met de trilspinnen. Het waren er dit jaar honderden. In oktober is er de vrolijke binnenkomst van de lieveheersbeestjes. Het diertje staat symbool voor geweldloosheid. Ik ken het insekt echter als een hapgraag bijtertje, die het met miljoenen klaarpeelt om hele stranden te ontvolken dus zo'n lieverdje is het niet. Als ik eindelijk na weken de laatste beestjes weggezogen heb komen de herfst vliegen. Luie grijzige vliegen die het klaarspelen door de kleinste kieren het huis te penetreren. Ook hiermee is nu de stofzuigerzak zo gevuld, dat ik bang ben dat de machine gaat zweven.
Nu graag een beetje vorst, waardoor een definitief einde aan al deze d-days komt!

Aan de leg

Wat schreef ik gisteren over mijn kippen, elke dag nog vier eieren ondanks de herfst?
Het blijkt dat mijn kippen een internetaansluiting hebben en dit blog volgen.
Om hun kwaliteit te bewijzen legden ze vandaag maar liefst vijf eieren.
Dat wordt gevierd!

Silver Nick`s

Een hen die iedereen kent. De Silver Nick is dé leghen voor pluimveehouders in de bio- of freilandhouderij. Als eerste succesvolle ‘Silver' op de Nederlandse markt bewijst zij dat nog elke dag. De Silver Nick is zo goed omdat ze heel veel egaal bruine eieren legt. En dat is nog niet alles! Het is een sterke en plezierig te houden kip.
Wilt u onder wat moeilijkere omstandigheden veel eerste soort eitjes van 62 gram? Tot zover de reclame voor dit kippenras.
Bijna een half jaar lopen deze kippetjes nu bij mij over het erf. Allemaal even tam en aanhankelijk. Hoewel de rui nu begonnen is en ze door het donkere weer al vroeg op stok gaan, zijn ze nog steeds aan de leg. Samen zijn ze nu al goed voor 700 eieren!

Fazant vervolg

>>Bij de slager vroeg ik naar bardeerspek. "Waar heb je het voor nodig?", vroeg hij. "Om te barderen", was mijn logische antwoord. Het bleek dat hij alleen gezouten spek in voorraad had, maar dat was geen bezwaar het te kopen want eigelijk vind ik dat nog beter te gebruiken. Alles was perfect: de soep was geweldig, de Riessling uit Beblenheim accordeerde, de fazant mals en smakelijk, de zuurkool een wonder, de appeltaart met St. Jéan verrukkelijk.
Het was echt dinsdag!

Kristalnacht

De val muur tussen Oost en West Berlijn en daarmee de val van het IJzeren Gordijn wordt vandaag herdacht.
Vandaag kun je ook de Kristalnacht herdenken.
Herman van Veen vergeleek, in een artikel in -nota bene- De Telegraaf, de PVV met de NSB, met als gevolg (o.a.) fysieke bedreigingen via internet.
"Van Veen demoniseert 2 miljoen PVV-aanhangers", kopte De Telegraaf.
Het is goed om te bedenken waar de Kristalnacht de opmaat toe was, iets waar vooral die 2 miljoen eens over na mogen denken en het resterende electoraat over na moet denken!

vaccinatiefascinatie

Het lijkt er wel of we elke paar dagen een nieuwe hype beleven. Nu het een beetje rustig is rond Balkenende (wordtiehetofwordtiehetniet) is er nu weer het geleuter over de griepprik.
Voorheen had je de bewoners van de bijbelbelt die weigerden zich te laten vaccineren tegen volksziekten, nu zijn het de internetcruisers die beweren dat het vaccin allerlei stoffen bevat die schadelijk zijn voor de gezondheid.
"Kijk maar eens op internet, dan zie je wel hoe gevaarlijk het is!"
Allerlei obscure internetsites waarschuwen tegen de lichaamsvreemde hulpstoffen die aan het vaccin zijn toegevoegd. Je krijgt bijna het idee dat het een vooropgezet doel van de "farmaceutische maffia" is om de bevolking te vergiftigen.
Ergens in een donker hoekje op het internet heeft iemand als eerste zo'n quasi wetenschappelijk artikel (volgens een Australische professor, volgens een Canadese arts, etc.) geplaatst en vervolgens verspreidt het zich als een virus.
Gelukkig schijnt het A-griepvirus zich meestal mild te gedragen anders zouden de gevolgen van de onbezonnen oproep tot weigering van vaccinatie dramatische gevolgen kunnen hebben.

Religieuze gedachte

In de roman De Idioot van Fjodor Dostojevski staat een passage waarin de hoofdfguur Myshkin aan een ander probeert uit te leggen wat het wezen van religie uitmaakt.
Hij gebruikt hiervoor allerlei argumenten, parabels en volkssprookjes, maar hij slaagt er niet in de kern van de religie bloot te leggen, duidelijk te maken.
Myshkins (lees Dostojevski)concludeert dan ook dat die uitleg onmogelijk is.
Hierbij het letterlijke citaat:
“Een ding frappeerde mij, en wel dat hij al die tijd over iets anders scheen te spreken. Dat trof mij juist daarom, omdat het mij ook vroeger al, bij al mijn ontmoetingen met niet-gelovigen en in alle boeken die ik over dit onderwerp heb gelezen, is opgevallen dat zij het in hun gesprekken of boeken eigenlijk over iets totaal anders hebben, al zou je op het eerste gezicht kunnen denken, dat het wel over dit onderwerp ging. (......)
Luister eens, Parfjon, je hebt mij zoëven een vraag gesteld. Hier is mijn antwoord: de kern van het religieuze gevoel kun je bij geen enkele redenatie, bij geen enkele atheïstische theorie onderbrengen. Het gaat hier om iets totaal anders. Wij hebben hier te maken met iets, waar het atheïsme altijd en eeuwig op zal uitglijden en alle atheïsten zullen het eeuwig over iets anders blijven hebben".
Het is domheid van de religieuze instituten dat zij allen ons voorhouden dat alleen zij de waarheid kunnen prediken en daarmee enkel de secularisatie voeden. De waarheid is rationeel en daarmee strijdig met religie.
Nietzsche verweet de aartsrationalisten: Und selbst noch Ihr Atom, meine Herren Mechanisten und Physiker, wie viel Irrtum, wie viel rudimentäre Psychologie ist noch in Ihrem Atom rückständig?
Je kunt niet met je hoofd over je hoofd nadenken. Die kop moet eraf, vindt Nietzsche.

Fazant

Nu heeft deze fazantenhaan op deze blogpagina nog het label fauna, maar over een kwartierje is het een geplukte haan en dinsdag zal 'ie samen met zuurkool, begeleidt door een glas Roque Sestière, dampend op de tafel pronken (en op dit blog).... wait and see!

Zondagmorgen

Het lijkt wel of vanmorgen de lariksen in brand staan.
De vroege zon doet de dauw bevriezen en heel even is het zo stil dat de hoge kraanvogels gehoord kunnen worden!
Dit is de herfst op z'n mooist. Tijd voor een gedicht:





Het licht begint te wandelen
door het huis
en raakt de dingen aan.
Wij eten
ons vroege brood gedoopt in zon.
Je hebt het witte kleed gespreid
en grassen in een glas gezet.
Dit is de dag waarop de
arbeid rust.
De handpalm is geopend naar
het licht.

-Ida Gerhardt(uit: De hovenier 1961)

Creatief met kurk

We hebben het meer dan eens meegemaakt tijdens de picknick!
Alles staat klaar; aan de olijven gedacht, ragoût opgewarmd, stokbrood niet vergeten, glazen klaargezet, de fles wijn in de hand en dan ontdekken dat de kurkentrekker mist. Ik loste het meestal op door met een stok de kurk in de fles te drukken.
Geen mooie oplossing en je bent verplicht de fles geheel leeg te drinken.
Op Youtube vond ik een filmpje uit Parijs waarop een dorstige Breton over een enorme inventiviteit blijkt te beschikken.
Echt een opsteker!

Opstaan

Hij wist niet hoe lang hij al wakker was.
Toen hij klein was werd hij 's morgens wakker met het gevoel alsof zijn ogen dichtgeplakt waren. In zijn ooghoeken zat dan iets, dat zijn moeder slaap noemde.
Zou het slaap zijn die ook nu zijn ogen gesloten hield?
Hij glimlachte bij de gedachte dat je als bejaarde weer kind lijkt te worden.
Als hij zijn ogen wel openen begon het hele circus, dat opstaan betekent en daar was hij nog niet aan toe.
De rode kleur in zijn ogen vertelde hem dat de zon al tegen de gordijnen scheen.
Wanneer hij nu zou kijken zou hij het witte plafond met de twee bruine balken van zijn slaapkamer zien.
Even dommelde hij weer in en maakte een kleine reis door Egypte.
Hij was op een stoomboot op de nijl.
Langzaam verdween de tempel van Hatsepsut uit het zicht.
Hij proefde de kers uit zijn glas martini.
Hij deed een stap naar achteren om een dame te laten passeren, zij glimlachte verleidelijk naar hem en hij werd opnieuw wakker.
Vroeger zou hij allang zijn opgestaan, nu kende hij het genot van incontinentiemateriaal en prees zich gelukkig dat Trudy hem dit had aangepraat.
Hoe laat zou het zijn?
De drukte van het ochtendverkeer was al voorbij of verbeelde hij zich dit?
Alles wordt minder, dus ook je gehoor.
Hij dacht na over zijn aftakeling.
Hij had het idee dat hij al behoorlijk op weg was richting graf; alles aan hem begon te hangen, als verlangde het naar de aarde.
"Vandaag nog niet!", zei hij hardop.
Het leek alsof hij kracht moest zetten om zijn ogen te openen.
Als eerste zag hij een vlieg die boven hem vreemde wiskundige figuren vloog.
Hij verbaasde zich dat hij nooit eerder een vlieg had bekeken die zulke mooie haakse bochten kon vliegen.
Omstandig rolde hij zich op zijn zij en sloeg het beddengoed terug.
Hij hoorde zichzelf kreunen om overeind te komen.
"Het circus gaat beginnen", sprak hij somber tegen zichzelf.

Verbazing

Een half jaar heb ik mijn wandelingen zonder hond gemaakt.
Nu loopt er weer een jonge hond om mij heen alsof het nooit anders is geweest.
Ze loopt niet ver bij mij vandaan, maar soms is ze uit het zicht verdwenen.
In het dorre blad kan ik haar loop volgen en als haar terugkeer te lang uitblijft fluit ik haar.
Ze is nu zo gehoorzaam dat ze meestal zonder dralen verschijnt.
Het is die verschijning die mij nog vaak verbaasd:
Ik verwacht mijn oude draadhaar en er verschijnt een jonge gladhaar.
Hoe lang zal ik mij blijven verbazen?

Herfst

Vanmorgen door het bos gewandeld met in mijn hoofd een gedicht van Bloem.
Kan het nog herfstiger?
Nevels tussen de bomen.
Door de windstille lucht vallen blaadjes in alle kleuren bruin omlaag.
Ook op de grond een tapijt van dit veelkleurig bruin.
Tussen al die bladeren een mot, verscholen in zijn eigen kleur.
Ik vond de kleurencombinatie bijzonder. Thuisgekomen heb ik van de foto een kleurenstaal gemaakt, die je hier kunt downloaden onder de naam Moth.