Een half jaar heb ik mijn wandelingen zonder hond gemaakt. Nu loopt er weer een jonge hond om mij heen alsof het nooit anders is geweest.
Ze loopt niet ver bij mij vandaan, maar soms is ze uit het zicht verdwenen.
In het dorre blad kan ik haar loop volgen en als haar terugkeer te lang uitblijft fluit ik haar.
Ze is nu zo gehoorzaam dat ze meestal zonder dralen verschijnt.
Het is die verschijning die mij nog vaak verbaasd:
Ik verwacht mijn oude draadhaar en er verschijnt een jonge gladhaar.
Hoe lang zal ik mij blijven verbazen?
2 opmerkingen:
Wat 'n mooie foto van Tanna,ze past mooi bij de hefstblaadjes! Compliment voor jou dat ze zo goed luistert.
Hoi Herman,
Prachtfoto! Ik zag zaterdag je blog bij Matthijs op de computer staan.
HOe is tie verder bij jullie?
gr. Martijn Bouman
Een reactie posten