De sanering van wijngaarden bereikt zo langzamerhand een hoogtepunt. Altijd heeft de Franse overheid haar wijnboeren in bescherming genomen en de consumptie van Franse wijnen bevoordeeld. Zo wordt er in het Franse leger enkel Franse wijn geserveerd. Met ingang van 2012 komt hieraan een einde en moet de binnenlandse wijnproducent gaan concurreren op de wereldmarkt. Chileense, Argentijnse, Australische, Californische of Hollandse wijnen moeten met hetzelfde gemak in de supermarkten gepresenteerd kunnen worden als het binnenlandse product; allemaal EEG!
Het gevolg is dat veel wijnboeren op hun klompen aanvoelen dat ze tot de verliezers gaan behoren en hun wijngaarden tegen een vergoeding saneren. Of het worden olijfgaarden of moeder natuur verovert de vrijgekomen grond.
Het gevolg is dat het landschap danig aan het veranderen is. Dit wordt door velen jammer gevonden en zij pleiten voor instandhouding, enkel voor het visuele beeld.
Flauwekul vind ik. Het landschap is nimmer statisch en altijd een afspiegeling geweest van een combinatie van klimaat, cultuur, economie en politiek.
Leve de verandering!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten