Voor het weekend had ik een doosje eieren bij een boertje in Otterlo gekocht, want de zogenaamde biologische eieren van de supermarkt hadden ons totaal niet gesmaakt.In de hoop dat dit het laatste doosje was dat ik moest kopen heb ik dit weekend de kippenren eens flink onder handen genomen. Vele kruiwagens schoon metselzand naar binnen gereden. De hoenders genoten meteen van hun zandbaden. Het gaas, dat afgelopen winter danig had geleden onder de sneeuwdruk, hersteld zodat de havik geen onverwacht bezoek kan brengen. Verder nagelopen of de vos nu echt niet meer in de ren of het nachthok kan komen. Tenslotte bedacht ik dat ik in de legnesten een kalkeitje moest leggen zodat de jonge hennen op een goed idee gebracht zouden worden.
Wat een verrassing, er lag een klein eitje in het legnest en een paar uren later een tweede.
Dat doosje eieren is dus voorlopig de laatste aankoop!
3 opmerkingen:
Gefeliciteerd!
Er is iets wonderlijks met de tje-tjes:
is het boertje in jouw blog een boer van geringe hoogte of heeft hij een -in huidig opzicht- klein bedrijf?
evenzo: als ik het heb over een collegaatje; heb ik het dan over een collega die klein van stuk is? welnee! doorgaans wordt daar een vrouwelijke (!) collega mee bedoeld.
Ook het eitje staat natuurlijk ter discussie... de door jou getoonde eieren zijn verre van klein in vergelijking tot de eitjes van een winterkoning, die vervolgens absurde megaproporties hebben in relatie tot die van de rietvinken.
wellicht kun je eens een van je onovertroffen vragen componeren rondom de toevoeging "tje"... dat moet voor jou toch een eitje zijn!
Het boertje heeft alles van "TJE".
Zijn eigen maat, die van z'n bedrijf en de grootte (kleinte) van z'n hoenderstal, zelfs de maat van zijn boerinnetje doet "TJE" eer aan en de grootte van mijn kuppeneiren relateer ik uitsluitend aan collega-kippeneieren. (Maar die kennen mijn kippen gelukkig niet want anders zouden ze zich rot schamen).
Een reactie posten