Tijdpad

Vanmorgen was ik iets te vroeg voor een afspraak.
Even op een stoeprandje zitten wachten in de warmte.
Een klein bruin padje kwam voor mij langs.
Ik weet niet waar hij vandaan kwam of waar hij heen ging.
Ik probeerde mij een voorstelling te maken van de onmetelijkheid van de tijd en de ruimte waarin dit beestje zich bewoog.
Het padje ontroerde mij omdat ik inmiddels de beperktheid van die twee zaken met de dag zie toenemen.