Al eerder heb ik geschreven over de dwergooruil die zich ronf ons huis ophoudt.
Op het terras was met enige regelmaat een zacht en vreemd geluid te horen. Gisteravond liet de maker van dit geluid zich spotten: een jonge dwergooruil. Af en toe werd het jong gevoerd met een cicade, dus hoefden we ons geen zorgen te maken over dit beestje.....dachten we.
Ergens in de nacht is het jong zich als uilskuiken gaan gedragen en is in de wc-pot terechtgekomen. Daar heeft 'ie weet ik hoe lang liggen spartelen om zijn kopje boven water te houden. Zo werd hij dus gevonden, meer dood dan levend en volkomen verkleumd.
Met een föhn hebben we hem geprobeerd te drogen en daar knapte het uiltje goed van op. Vervolgens heeft hij de ochtend zich kunnen opwarmen in een doosje met flesjes warm water. Het maakte hem steeds levendiger en alerter, na de middag was het zo ver, en kon het uilkuiken terug op zijn plekje boven het terras.
Vanavond maakten we mee dat hij weer gevoerd werd en het gekraak van de cicade, die door hem werd verorberd, klonk ons als muziek in de oren.
22 juli 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Geweldig, gelukkig dat jullie hem op tijd gevonden hebben. Mooie foto's. Liefs.
Vandaag liet hij zich weer zien en maakt een dankbare indruk.
Een reactie posten