Voltooid verleden tijd

Vanmorgen kreeg ik het bericht van het overlijden van een hele goede kennis uit ons dorp op de Veluwe. Haar man was een collega bij Staatsbosbeheer en na zijn overlijden bleef zij geïnteresseerd in het wel en wee van "De Staat".
Sterker nog, als je wilde weten wat er de laatste tijd had plaatsgevonden op personeelsgebied, dan ging je als eerste naar mevrouw H., want zij wist er het fijne van. Wonderlijk hoe zij allerlei details te weten kwam en onthield zonder hiervoor haar huis te verlaten.
Haar huisdeur was nooit op slot, maar stond op een haakje. Dat was niet alleen voor de frisse lucht waar zij zo op was gesteld, maar hij stond werkelijk altijd open voor iedereen!
Gisteren is zij overleden en ik ben mij ervan bewust dat ik haar de laatste jaren te weinig een bezoekje heb gebracht.
Zo gaat dat, het leven lijkt steeds drukker te worden en voor je het weet neem je te weinig tijd voor elkaar.
Vandaag brandt er bij een beeldje uit Lourdes een kaarsje voor mevrouw H., ze was immers bijna een heilige.