Met plezier en bewondering las ik Martin Bril in De Volkskrant.
Daaraan is nu een einde gekomen.
Niet onverwacht, maar toch....
Zonder mij ook maar enige illusie te maken mij iets van zijn schrijfkunst te kunnen eigen maken, geef ik toe dat ik wel mijn best deed te leren van zijn wijze van observeren en noteren.
Ik hoop dat Anneke in Frankrijk zijn vulpen terugvindt.
23 april 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Je fungeert ook nog als nieuwsblad.Nog niet gehoord van Martin Bril's dood. Het spijt me dat te lezen. Ik genoot ook van hem. Wat was er met die vulpen? Liefs.
Martin was zijn pen kwijt, schreef hij in een van zijn colums.
Hij hoopte dat hij die pen in zijn huis in de Dordogne zou terugvinden.
Geweldig goede columnist die van ons is heengegaan. Ik heb genoten van zijn werk, zoals ik ook Carmiggelt bewonderde al verschillen ze in stijl.
Veel te jong gestorven!
Het had een soort verscherpt bewustzijn waarmee hij zich op hele alledaagse dingen kon focussen.
Een reactie posten